မိုးျပာဂိုဏ္း၏ ေဟာေျပာခ်က္အခ်ဳိ႕
(၁) ေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခါလုပ္မိရင္ ထပ္ထပ္လုပ္ခ်င္တယ္။ ဒီကံႀကီးက ကုိယ့္ကုိ ရစ္ပတ္ေနၿပီ။ ဒီလူမလြတ္လပ္ေတာ့ဘူး။
(၂) ဘုရားရဲ႕ နတ္အရေကာက္ဟာ မိုးေပၚကသူေတြ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေပၚလြင္တယ္။
(၃) ဒီေလာက္တန္ဖိုးမ်ား ဒါနႀကီးအတြက္ ဘုရားေဟာတဲ့ တစ္ဂါထာတည္းမွာ နတ္ျပည္လည္း မပါဘူး။ လူ႕ ျပည္လည္း မပါဘူး။ ငရဲလည္း မပါဘူး။ ေနာင္ဘ၀လည္း မပါဘူး။ ဒါနအက်ဳိးကုိ ဘုရားက နတ္ျပည္လို႔ မေဟာဘူး။
(၄) ဘုရားက လူကုိသတ္မွ ပါဏာတိပါတလို႔ ေဟာတယ္။ တိရစၦာန္သတ္ရင္ ကံမထိုက္ပါဘူး။ အစိုးရပစၥည္းဟာ လူ႕ပစၥည္းမဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒါကုိ ခိုးလို႔ ကံမထိုက္ဘူး။ ကာမဂုဏ္မွားယြင္းက်က္စားမႈဟာ ကုိယ့္ကာမပုိင္မဟုတ္သူကုိ ေမထုန္ျပဳမႈလို႔ အဓိပၸာယ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကုိယ့္ဘ၀မဟုတ္တဲ့အရာေတြကုိ မမွန္တာေျပာလည္း လိမ္ရာမက်ဘူး။ မုသာ၀ါဒမျဖစ္ဘူး။ လိမ္ေကာင္းတယ္။ မူးေအာင္မေသာက္ရင္ အရက္ေသာက္တာက မိတ္ေဆြေပါလို႔ စီးပြားျဖစ္ေတာ့ အက်ဳိးေတာင္ ရွိပါေသးတယ္။ ဒီလိုေသာက္တာကုိ ဘုရားက သုရာေမရယလို႔ ေဟာတာမဟုတ္ဘူး။
(၅) နတ္ျပည္ရဲ႕ တည္ရာက ျမင္းမိုရ္ေတာင္ပဲ။ သည္ေတာင္ဟာ ကမၻာ့ပထ၀ီမွာ တကယ္မရွိတဲ့ေတာင္ပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သည္ေလာက္ ယုတိၱမဲ့တဲ့အရာလို႔ပဲ ေျပာပါရေစ။
(၆) ဘယ္တရားမွ မရခ်င္ေန။ ေရွ႕ဘ၀၊ ေနာက္ဘ၀ကုိေတာ့ မေတြးရဘူး။ ေရွးဘ၀၊ ေနာက္ဘ၀ ေတြးတဲ့သူဆိုရင္ မိစၦာဒိ႒ိိလို႔ ဆိုၿပီးသကာလ က်ဳပ္တို႔နဲ႔ ပဋိပကၡအရာမွာ ရွိတယ္။
(၇) ဆ႒သံဂါယနာတင္ပြဲဟာ ဦးႏုနဲ႔ ဖဆပလအဖြဲ႕တို႔၊ ဦး၀ိစိတၱတို႔၊ မဟာစည္တို႔၊ ေညာင္ရမ္းတို႔ ဂုဏ္သိကၡာေတြရတာကလြဲလို႔ တျခားအက်ဳိးကေတာ့ မေျပာေလာက္ပဲ ျဖစ္တယ္။
(၈) အရဟံဆိုပါေတာ့။ ေအး သည္စာေတြက သိပ္ျမင့္တယ္။ တို႔လူေတြနဲ႔ မတန္ဘူး။ မတန္မရာေတြကုိ တို႔လူေတြက ရြတ္ဆိုေနမိၾကတာပဲ။ သည္စာေတြဟာ စိတၱဇအျပစ္ျဖစ္တယ္။ ဘုရားကုိ အထင္ေရာက္သြားေတာ့ စိတၱဇအျပစ္ျဖစ္ေစတယ္။ အျပစ္ကႀကီးတယ္။ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ ျဖစ္တယ္။
(၉) တရားဓမၼေဆြးေႏြးတဲ့အခါ ပရမတ္ေတြအေၾကာင္း မေျပာေစခ်င္ပါဘူး။ ပရမတ္ေတြဟာ တရားမဟုတ္လို႔ပါပဲ။
(၁၀) သည္လိုဆိုရင္ သည္စာသင္တိုက္ႀကီးေတြက တလြဲျဖစ္ထြန္းေနတာမို႔ ဗုဒၶဘာသာတရားဓမၼအရ လိုလားစရာမဟုတ္ဘူး။
(၁၁) လူသားေလွ်ာက္ရမည့္လမ္းဟူသည္ ဘုရားသခင္၏ အေစအပါးအျဖစ္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းမဟုတ္။ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိကပင္ ဘုရားသခင္အျဖစ္ ခန္႔အပ္လိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
(၁၂) ေလးသေခ်ၤ၊ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္က်င့္ၿပီးမွ ေပၚထြန္းလာေသာ ဗုဒၶသည္ မွားယြင္းေသာေၾကာင့္ မိစၦာသမၼာသမၺဳဒၶျဖစ္သည္။ လက္ရွိ ပစၥဳပၸန္ဘ၀တစ္ခုတည္း၌ ဉာဏ္ျဖင့္ ေဖာက္ထြင္းသိျမင္ေသာ ဗုဒၶသာလွ်င္ သမၼာသမၺဳဒၶျဖစ္သည္။ ဘ၀သံသရာဟူသည္မရွိ။ ပစၥဳပၸန္ဘ၀တစ္ခုသာ ရွိသည္။
(၁၃) ေဂါတမဘုရားရွင္သည္ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးျခင္း၊ ေရဘုဥ္းေပးျခင္းေၾကာင့္ ကိေလသာမကုန္ေသး။ ေလာဘ။ တဏွာ၊ ကိေလသာရွိေသးသည္။
(၁၄) ဗုဒၶသည္ မာရ္နတ္၏ သမီး နတ္သမီးသုံးေယာက္ႏွင့္ ေပ်ာ္ပါးစံစားရန္ စိတ္ကူးမိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသျဖင့္ ကိေလသာ မကုန္ေသးဟု ဆိုရမည္။
(၁၅) ပါဏာတိပါတသိကၡာပုဒ္အရ လူ႕အသက္သတ္မွ အျပစ္ရွိသည္။ တိရစၦာန္မ်ားအသက္ကုိသတ္လွ်င္ ငရဲမႀကီးေခ်။ အေၾကာင္းမူ ဗုဒၶသည္ အသားစားျခင္းကုိ ခြင့္ျပဳထားေသာေၾကာင့္ သတၱ၀ါ၏ အသက္သတ္ျခင္းကုိလည္း ခြင့္ျပဳရာ ေရာက္သည္။
(၁၆) ပုဂၢလိကတစ္ဦးတည္းပုိင္ ပစၥည္းကုိ ခိုးယူလုယက္ျခင္းသည္ အျပစ္ရွိသည္။ အမ်ားပုိင္ပစၥည္းကုိ ခိုးယူလွ်င္ ပုိင္ရွင္ျဖစ္သူမ်ားမွာ ထိခုိက္နစ္နာမႈမရွိေသာေၾကာင့္ အျပစ္မရွိ။
(၁၇) ကာမပုိင္အမ်ဳိးသမီးကုိ သေဘာတူေပ်ာ္ပါးရာ၌ အျပစ္မရွိ။ ဆႏၵကုိ ျဖည့္စြမ္းေပးေသာေၾကာင့္ ကုသုိလ္ပင္ျဖစ္ႏုိင္သည္။
(၁၈) မိမိတစ္ဦးတစ္ေယာက္ အက်ဳိးအတြက္ လိမ္လည္ေျပာလွ်င္ အကုသုိလ္ျဖစ္သည္။ အမ်ားေကာင္းက်ဳိးအတြက္ လိမ္လည္လွ်င္ အျပစ္မရွိ။
မိုးျပာဂိုဏ္းမွ တရားမ၀င္ ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိထားသည့္ စာအုပ္ေပါင္းမွာ ၆၀ ေက်ာ္ရွိၿပီး ၎တို႔မွ အခ်ဳိ႕မွာ -
၁။ ၀ိမုတိၱေဒသနာ ေခၚ လြတ္လပ္ေရးေဒသနာ (စာမ်က္ႏွာ ၁၁၀၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၆)၊
၂။ ဘုရား(စာမ်က္ႏွာ ၂၂၈)၊
၃။ ဘာသာတရားမ်ားအေၾကာင္း ေယဘူယ်ႏႈိင္းယွဥ္ခ်က္ (စာမ်က္ႏွာ ၅)၊
၄။ ဓမၼပူဇာ (စာမ်က္ႏွာ ၂၄၇)၊
၅။ စိတ္စိတ္ျဖာျဖာ ဥပါဒါနကၡႏၶာ (စာမ်က္ႏွာ ၁၆၃)၊
၆။ ဓမၼ (စာမ်က္ႏွာ ၃၉၀၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၃၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၀ ရက္။ အထိမ္းအမွတ္စာအုပ္)၊
၇။ မိုးျပာေက်ာင္းမွ ေပးစာမ်ား-၁(မိုးေပါက္က်ေခ်ာင္) (စာမ်က္ႏွာ ၄၄၉၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၁၃၅၂)၊
၈။ ဘာသာတရားကေပးေသာ ဆုလာဘ္
(စာမ်က္ႏွာ ၄၆၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၃၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၀ ရက္။ အထိမ္းအမွတ္ စာအုပ္)၊
၉။ တဏွာရွင္းတမ္း (စာမ်က္ႏွာ ၄၀၀၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၁၉၉၆)၊
၁၀။ ဓမၼကထာ (စာမ်က္ႏွာ ၂၃၂၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၅)၊
၁၁။ ဓမၼ၀ိဟာရီေငြရတုပူဇာ (စာမ်က္ႏွာ ၂၂၄၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၈၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၀ ရက္။ အထိမ္းအမွတ္)
၁၂။ လြတ္လပ္တဲ့သူ (စာမ်က္ႏွာ ၃၉၉၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၆)၊
၁၃။ ဉာဏကထာ (ပထမအုပ္) (စာမ်က္ႏွာ ၃၅၆)၊
၁၄။ မဟာေပါ႒က (ပထမတြဲ) (စာမ်က္ႏွာ ၃၉၄/၂၀၄/၃၀၂= စုစုေပါင္း = ၁၁၀၀)၊
၁၅။ အရိယေ၀ါဟာရ ေဉယ်ဓမၼတၳကထာ (စာမ်က္ႏွာ ၁၁၁၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၆)၊
၁၆။ နိဗၺာန္ကုိသြား ေနာက္ဆုံးရထား (စာမ်က္ႏွာ ၉၉၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၅)၊
၁၇။ ဗုဒၶဘုရားသာသနာႏွင့္ျမန္မာျပည္ (စာမ်က္ႏွာ ၇၁၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၆)၊
၁၈။ အရိယသစၥကထာ (စာမ်က္ႏွာ ၂၇၉၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၅)၊
၁၉။ ဥတၱရိမႏုႆဓမၼဒႆစာစဥ္-၁ (စာမ်က္ႏွာ ၇၀၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၁၃၆၄၊ သကၠာယမိစၦာဒိ႒ိမွ သမၼာဒိ႒ိသုိ႔-မိစၦာဒိ႒ိႏွင့္ သမၼာဒိ႒ိ-ဗုဒၶဘုရားရဲ႕ ေလာကအျမင္မိတ္ဆက္ - သုံးမ်ဳိးစု)၊
၂၀။ ဥတၱရိမႏုႆဓမၼဒႆန စာစဥ္-၂ (စာမ်က္ႏွာ ၇၁၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၃၊ ဗုဒၶဘာသာက မယူေသာ မိစၦာဒိ႒ိမ်ား- ကမၼႆကတာသမၼာဒိ႒ိဉာဏ္-ေရွ႕ဘ၀ေနာက္ဘ၀- ဦးေႏွာက္၏ ခၽြတ္ယြင္းေဖာက္ျပန္မႈမ်ား - ေလးမ်ဳိးစု)၊
၂၁။ သဒၶမၼသုံးျဖာ (ပထမတြဲ) (စာမ်က္ႏွာ ၂၀၆၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၂)၊
၂၂။ သဒၶမၼသုံးျဖာ (ဒုတိယတြဲ) (စာမ်က္ႏွာ ၂၀၇ မွ ၃၄၇၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၂)၊
၂၃။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသစၥာ ဓမၼစၾကာေဒသနာ (စာမ်က္ႏွာ ၃၉၆၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၁၃၅၆)၊
၂၄။ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာလမ္းညႊန္ (စာမ်က္ႏွာ ၁၂၉၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၂)၊
၂၅။ ေတာစကားေတာင္စကား (စာမ်က္ႏွာ ၃၉)၊
၂၆။ အရိယသစၥဓမၼေပတံ (စာမ်က္ႏွာ ၂၅၅၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၇)၊
၂၇။ သကၠာယဒိ႒ိရွင္းတမ္း (စာမ်က္ႏွာ ၂၈၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၈)၊
၂၈။ ဘာသာတရားဆိုတာ ဘာလဲႏွင့္ လြန္က်ဴးမႈကုိ ဘယ္လိုနားလည္ရမလဲ (စာမ်က္ႏွာ ၇၂၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၂)၊
၂၉။ နိဗၺာန္ႏွင့္ သကၠာယမိစၦာဒိ႒ိ (စာမ်က္ႏွာ ၈၆၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၀)၊
၃၀။ ဓမၼစၾကာညႊန္ျပခ်က္ (စာမ်က္ႏွာ ၁၇၂၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၃)၊
၃၁။ လူသားေလွ်ာက္ရမည့္လမ္း (စာမ်က္ႏွာ ၆၀)၊
၃၂။ လူသားမွန္သမွ် က်င့္ပြားဖြယ္ရာ ပုညႀကိယာ၀တၳဳဆယ္ျဖာ (စာမ်က္ႏွာ ၁၂၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၆)၊
၃၃။ ဓမၼ၀ိဟာရာရာမမိုးျပာျခံမွ ေပးစာႏွစ္ေစာင္တြဲ (စာမ်က္ႏွာ ၃၂၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၇-၂၀၀၈)၊
၃၄။ ဓမၼ၀ိဟာရီသို႔ ဦးခုိက္ျခင္း (စာမ်က္ႏွာ ၁၆)၊
၃၅။ မိလိႏၵပဉာႇ၀တၳဳဘယ္လဲ (စာမ်က္ႏွာ ၃၁၂၊ ျပန္လည္ကူးယူထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၁၃၆၄)၊
၃၆။ ၀ိသုဒိၶမဂ္ဘယ္လဲ (စာမ်က္ႏွာ ၄၀၈၊ ျပန္လည္ကူးယူထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၁၃၆၄)၊
၃၇။ နိဗၺာနဒီပနီဘယ္လဲ (စာမ်က္ႏွာ ၂၃၀၊ ျပန္လည္ကူးယူထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၁၃၆၄)တို႔ ျဖစ္ပါသည္။
ဦးဉာဏ၏ စာေရးသားသည့္ အမည္ခြဲမ်ားမွာ
- သွ်င္မိုးျပာ (ခ)ရွင္မိုးျပာ
(ခ) အရွင္ဉာဏ (ခ) ရွင္ဉာဏ (ခ)ဉာဏ
(ခ)ဓမၼ၀ိဟာရီ (ခ) ဓမၼ၀ိဟာရီအရွင္ဉာဏ (ဂ) ဓမၼ၀ိဟာရီရွင္ဉာဏ (ခ) ဓမၼ၀ိဟာရီဉာဏ (ခ) ဓမၼ၀ိဟာရီ ရွင္မိုးျပာ (ခ)
ဘႀကီး၀ိဟာရီ ( www.forums.myanmarcommunity.com )
(ခ) အႏုပါဒါ (ခ) ေဗာဓိဉာဏ (ခ) ေမာင္ဉာဏ္ထက္ (ခ) ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒဗုဒၶဘာသာပု႐ုသွ် (ဘုရား)
(ခ) ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။
္
No comments:
Post a Comment