ဆူးေလဦးျမင့္သိန္း၏ေထရဝါဒအမည္ခံႏွင့္ပါတ္သက္၍ ၫႊန္ၾကားလႊာအမွတ္ (၅ဝ)

ၫႊန္ၾကားလႊာအမွတ္ (၅ဝ)
ဆူးေလဦးျမင့္သိန္း၏ ေထရဝါဒအမည္ခံ တရားဓမၼမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍
လုိက္နာေဆာင္ရြက္ရန္ ၫႊန္ၾကားျခင္း

(၂၂၊ ၂၊ ၈၃) (၁ဝ၊ ၁၁၊ ၄၄)

၁။ ဆူးေလဦးျမင့္သိန္း၏ ေထရဝါဒအမည္ခံ တရားဓမၼမ်ားသည္ ဝိနည္းဓမၼကံ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား အခန္း(၇) အပိုဒ္(၅၇) အရ ႏုိင္ငံေတာ္ ဗဟုိသံဃာ့ဝန္ေဆာင္ ဆရာေတာ္မ်ားသာ ပါဝင္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ သီးျခား ဝိနည္းဓုိရ္ အဖြဲ႕ျဖင့္ စိစစ္၍ ဆုံးျဖတ္ေပးသင့္ေသာ တရားဓမၼမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ရာတြင္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ စုဒိတကမ်ား မရွိေတာ့၍ ႏုိင္ငံေတာ္ သီးျခားဝိနည္းဓုိရ္ အဖြဲ႕ျဖင့္ မစိစစ္ေတာ့ဘဲ သံဃာ့အဖြဲ႔ အစည္းအေျခခံ စည္းမ်ဥ္း အခန္း(၁၃) အပုိဒ္(၈၉)ႏွင့္ သံဃာ့အဖြဲ႕အစည္းလုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား အခန္း(၁၆) အပုိဒ္(၁၃၁)၊ (ဆ) (စ်) (ည) (ဋ)တုိ႔အရ ဆူးေလဦးျမင့္သိန္း၏ ေထရဝါဒအမည္ခံ တရားဓမၼမ်ားကုိ ပထမအႀကိမ္ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႕ (၄၅)ပါးစုံညီ ဒသမအစည္းအေဝးက ေဆြးေႏြးစိစစ္၍ အဓမၼဝါဒ၊ အဝိနယဝါဒမ်ားအျဖစ္ ဆုံးျဖတ္သတ္မွတ္ၿပီး ယင္းအဓမၼဝါဒမ်ားကုိ ႏုိင္ငံတစ္ဝန္းလုံး၌ တားျမစ္ပိတ္ပင္ေစေရးအတြက္ ၿမိဳ႕နယ္ သံဃနာယက အဖြဲ႔မ်ားသုိ႔ ၫႊန္ၾကားရန္ႏွင့္ ေထရဝါဒဟူေသာ အမည္ကုိ ျဖဳတ္ပယ္ေစရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါသည္။

၂။ သုိ႔ျဖစ္ပါ၍ ၿမိဳ႕နယ္သံဃနာယကအဖြဲ႕မ်ားသည္ မိမိတို႔ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း၌ ဆူးေလဦးျမင့္သိန္း၏ ေထရဝါဒ အမည္ခံတရားဓမၼမ်ားကုိ ေဟာေျပာခြင့္၊ ျဖန္႔ခ်ိခြင့္ မျပဳၾကရန္ႏွင့္ ထုိတရားဓမၼမ်ား၌ သက္ဝင္ယုံၾကည္ၾကေသာ ရဟန္း၊ သာမေဏမ်ားႏွင့္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ရွိပါက ထုိပုဂၢိဳလ္မ်ားကုိ ၿမိဳ႕နယ္ သံဃနာယက အဖြဲ႕တည္ရာဌာနသုိ႔ ပင့္ေဆာင္ ေခၚယူ၍ ေအာက္ပါအတုိင္း ေဆာင္ရြက္ရန္ ၫႊန္ၾကားလုိက္ပါသည္။

(က) ဆူးေလဦးျမင့္သိန္း၏ ေထရဝါဒအမည္ခံ တရားဓမၼတုိ႔ကုိ အဓမၼဝါဒ၊ အဝိနယဝါဒအျဖစ္ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက အဖြဲ႕ ၄၅-ပါးစုံညီ ဒသမအစည္းအေဝးက ဆုံးျဖတ္ထားသည့္အတုိင္း လုိက္နာ၍ ထုိဝါဒကုိ စြန္႔လႊတ္ပါေၾကာင္း၊

(ခ) ယခုအခ်ိန္မွစ၍ ေနာင္အနာဂတ္ကာလ၌လည္း ထုိအဓမၼဝါဒ၊ အဝိနယဝါဒမ်ားကို ေဟာေျပာျခင္း၊ ေရးသားျခင္း၊ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ တိက္ေခြဖြင့္ျခင္း၊ သင္တန္းေပးျခင္း-စသည္တုိ႔ကုိ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္း ျပဳလုပ္ၾကမည္ မဟုတ္သည့္အျပင္ မိမိတုိ႔ႏွင့္ပတ္သက္သူမ်ားကုိလည္း ျပဳလုပ္ေစၾကမည္ မဟုတ္ပါေၾကာင္း၊

(ဂ) ဆူးေလဦးျမင့္သိန္း၏ ေထရဝါဒအမည္ခံ တရားဓမၼဆုိင္ရာ စာအုပ္စာတမ္းမ်ား၊ တိတ္ေခြမ်ား၊ အထိမ္းအမွတ္မ်ား- စသည္တုိ႔ကုိ မိမိတုိ႔ဆုိင္ရာ သံဃနာယကအဖြ႕ဲသုိ႔ အပ္ႏွံမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊

(ဃ) က်ိဳကၠစံ ေထရဝါဒ သာသနရကၡိတ သံဃာ့အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဆုိင္းဘုတ္ႏွင့္ ဆုိင္ရာအဖြဲ႔ခြဲ ဆုိင္းဘုတ္မ်ားမွ ေထရဝါဒဟူေသာ ေဝါဟာရကုိ ျဖဳတ္ပယ္မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊

(င) ထုိဝါဒႏွင့္ပတ္သက္၍ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေသာ အသင္းအဖြဲ႕မ်ား ရွိပါက ထုိအသင္းအဖဲြ႕မ်ားကုိ ဖ်က္သိမ္းၾကမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊

မွတ္ခ်က္။ ။(၁) အထက္ပါအတုိင္း လုိက္နာေဆာင္ရြက္မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း ဆုိင္ရာအဓမၼဝါဒီ၊ အဝိနယဝါဒီ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအား ၿမိဳ႕နယ္ သံဃနာယက အဖြဲ႕ေရွ႕ေမွာက္၌ ကုိယ္တုိင္ ပဋိညာဥ္ျပဳ လက္မွတ္ေရးထုိးေစရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

အကယ္၍ ထုိဝါဒ၌ သက္ဝင္ယုံၾကည္သူအျဖစ္ စာရြက္စာတမ္း သက္ေသခံ အေထာက္အထားအရ မထင္ရွား၍ ''မိမိတုိ႔သည္ ထုိဝါဒ၌ သက္ဝင္ယုံၾကည္သူမ်ား မဟုတ္ၾကပါ''ဟု ျငင္းဆုိေနပါက ထုိဝါဒ၌ သက္ဝင္ယုံၾကည္သူ မဟုတ္ေၾကာင္း လက္မွတ္ေရးထုိးေစရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

သုိ႔ေသာ္ မူလကပင္ ဆူးေလဦးျမင့္သိန္းဝါဒ၌ သက္ဝင္ယုံၾကည္သူအျဖစ္ စာရြက္စာတမ္း သက္ေသခံ အေထာက္အထားအရ ထင္ရွားပါလ်က္ လက္မွတ္ထုိးရမည္ကုိ ေၾကာက္၍ ယခုမွ ျငင္းဆုိသူမ်ားကိုမူ ဤ ၫႊန္ၾကားခ်က္အတုိင္း လက္မွတ္ထုိးေစရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။

(၂) ထုိသုိ႔ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ အခက္အခဲရွိပါက သက္ဆုိင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္ျပည္သူ႕ေကာင္စီႏွင့္ ညိႇႏႈိင္း၍ ေဆာင္ရြက္ရန္ ျဖစ္ပါသည္။

၃။ မိမိတုိ႔ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းတြင္ ဆူးေလဦးျမင့္သိန္း၏ ေထရဝါဒအမည္ခံ တရားဓမၼမ်ား၌ သက္ဝင္ယုံၾကည္ၾကေသာ ရဟန္းရွင္လူတုိ႔ ရွိၾကသျဖင့္ ဤၫႊန္ၾကားလႊာအတုိင္း ေဆာင္ရြက္ၿပီးပါက ေဆာင္ရြက္ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႕သုိ႔ တင္ျပေလွ်ာက္ထားၿပီး မိမိတို႔ဆုိင္ရာ ျပည္နယ္/တုိင္း သံဃနာယကအဖြဲ႔သုိ႔ မိတၱဴေပးပုိ႔ရန္ ထပ္မံၫႊန္ၾကားလုိက္ပါသည္။

ဘဒၵႏၲဣႏၵာစာရ ဘဒၵႏၲေတေဇာဘာသာဘိဝံသ
(အဘိဓဇမဟာရ႒ဂု႐ု)
ဥကၠ႒ဆရာေတာ္ တြဲဖက္အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ဆရာေတာ္

***************

အထက္ပါၫႊန္ၾကားလႊာတုိ႔တြင္ အခ်ဳပ္ကုိၾကည့္လွ်င္

၁။ ဆူးေလဦးျမင့္သိန္း၏ ေထရဝါဒအမည္ခံတရားဓမၼမ်ားကုိ အဓမၼဝါဒ၊ အဝိနယဝါဒမ်ားအျဖစ္ ဆုံးျဖတ္- သတ္မွတ္ထားၿပီး ျဖစ္သည္ဟု ေတြ႕ျမင္ၾကရပါသည္။

၂။ ယင္းအဓမၼဝါဒ၊ အဝိနယဝါဒမ်ားကို ႏုိင္ငံတစ္ဝန္းလုံး၌ တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားၿပီး ျဖစ္သည္ဟု ေတြ႕ျမင္ၾကရပါသည္။

၃။ ဆူးေလဦးျမင့္သိန္း၏ ေထရဝါဒအမည္ခံတရားဓမၼမ်ားကို ေဟာေျပာခြင့္၊ ျဖန္႔ခ်ိခြင့္၊ မျပဳၾကရဟု ေတြ႔ျမင္ၾကရပါသည္။

၄။ ယင္းအဓမၼဝါဒ၊ အဝိနယဝါဒမ်ားကုိ ေဟာေျပာျခင္း၊ ေရးသားျခင္း၊ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ တိတ္ေခြဖြင့္ျခင္း၊ သင္တန္းေပးျခင္း စသည္တုိ႔ကို ကုိယ္တုိင္လည္း မျပဳၾကရ။ ပတ္သက္သူမ်ားကုိလည္း မျပဳလုပ္ေစရဟု ေတြ႕ျမင္ၾကရပါသည္။

ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ၾကေသာ ဆရာေတာ္ႀကီး (ဦးစႏၵိမာ၊ ဦးပညာသီဟ၊ ဥိးဝိသုဒၶ၊ ဦးပညာသာမိ)တုိ႔ ျမင္ေတြ႕ၾကရလွ်င္ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ အက်ိဳးရွိေၾကာင္း ဝန္ခံႏုိင္ ေတာ့အံ့နည္း။

...အဓမၼဝါဒျဖစ္ေၾကာင္း ဝန္ခံၿပီးေသာအခါ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ တံဆိပ္ေတာ္ျဖင့္ ခြင့္ျပဳခံရေသာ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ားကို စာနယ္ဇင္းတုိ႔မွာ ထည့္သြင္းေဖၚျပႏုိင္သည္အထိ လည္းေကာင္း၊ ေနာင္ကာလမွာ နာမည္ေဟာင္းျဖင့္ျဖစ္ေစ နာမည္သစ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ ျပန္ထလာလွ်င္လည္း အမႈေဟာင္း အမႈသစ္တြဲလ်က္ တင္ျပႏုိင္သည္အထိ လည္းေကာင္း ေဆာင္ရြက္ဖြယ္ရာ ရွိပါသည္''ဟူ၍ ေရးသားတင္ျပခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္ပါသည္။

အသိေပးခ်က္အမွတ္စဥ္ (၃)
အထက္ပါတင္ျပခ်က္တုိ႔ကုိ ၁၃၆၉-ခုႏွစ္၊ နယုန္လျပည့္ေက်ာ္(၄)ရက္ (၃.၆.၂ဝဝ၇) တနဂၤေႏြေန႔မွစ၍ စီစဥ္ေရးသားၿပီး မၾကာမီအတြင္းမွာပင္ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ သက္ဆုိင္ရာ သာသနာေရး အရာရွိမ်ားထံသို႔ အသိေပးတင္ျပခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ မဟာနာယက ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကလည္း အေရးတယူ ရွိေတာ္မူၾကလ်က္ သက္ဆုိင္ရာ အစုိးရအႀကီးအကဲတုိ႔ကလည္း ဂရုျပဳခဲ့ၾကပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ဥကၠ႒ဆရာေတာ္ႀကီးက (၂)ႀကိမ္တုိင္တုိင္ ၾသဝါဒေပးၿပီး ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ပါသည္။ သာသနာေရးဝန္ႀကီးကလည္း ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ၾသဝါဒေတာ္အား ေလွ်ာ္ေသာ ေလွ်ာက္ထားခ်က္မ်ားျဖင့္ ျဖစ္လာမည့္ကိစၥတုိ႔ကုိ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးလုိေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဒုတိယအႀကိမ္ ေပးအပ္ခ်ီးျမႇင့္ထားသည့္ ၾသဝါဒေတာ္မ်ားကို သတင္းစာမွ ကူးယူ၍ ဆက္လက္ေလွ်ာက္ထားတင္ျပလုိပါေသးသည္။ ဝန္ႀကီး၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္တုိ႔ကုိလည္း အသိအမွတ္ျပဳကာ မွတ္တမ္း တင္ထားလုိပါေသးသည္။
ၫႊန္ၾကားလႊာတုိ႔တြင္ အခ်ဳပ္ကုိၾကည့္လွ်င္

၁။ ဆူးေလဦးျမင့္သိန္း၏ ေထရဝါဒအမည္ခံ တရားဓမၼမ်ားကုိ အဓမၼဝါဒ၊ အဝိနယဝါဒမ်ားအျဖစ္ ဆုံးျဖတ္ သတ္မွတ္ထားၿပီး ျဖစ္သည္ဟု ေတြ႔ျမင္ၾကရပါသည္။
၂။ ယင္းအဓမၼဝါဒ၊ အဝိနယဝါဒမ်ားကို ႏုိင္ငံတစ္ဝန္းလုံး၌ တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားၿပီး ျဖစ္သည္ဟု ေတြ႔ျမင္ၾကရပါသည္။
၃။ ဆူးေလဦးျမင့္သိန္း၏ ေထရဝါဒအမည္ခံတရားဓမၼမ်ားကို ေဟာေျပာခြင့္၊ ျဖန္႔ခ်ိခြင့္၊ မျပဳၾကရဟု ေတြ႔ျမင္ၾကရပါသည္။
၄။ ယင္းအဓမၼဝါဒ၊ အဝိနယဝါဒမ်ားကုိ ေဟာေျပာျခင္း၊ ေရးသားျခင္း၊ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ တိတ္ေခြဖြင့္ျခင္း၊ သင္တန္းေပးျခင္း စသည္တုိ႔ကို ကုိယ္တုိင္လည္း မျပဳၾကရ။ ပတ္သက္သူမ်ားကုိလည္း မျပဳလုပ္ေစရဟု ေတြ႔ျမင္ၾကရပါသည္။
၅။ ထုိဝါဒႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အသင္းအဖြဲ႕မ်ားကုိ ဖ်က္သိမ္းၾကရမည္ဟု ေတြ႔ျမင္ၾကရပါသည္။
၆။ အထက္ပါတုိ႔ကုိ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ အခက္အခဲရွိေနပါက သက္ဆုိင္ရာ ေကာင္စီႏွင့္ တုိင္ပင္၍ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ၾကရမည္ဟု ေတြ႔ျမင္ၾကရပါသည္။

ထုိစဥ္က ထုိသုိ႔ပင္ ႏုိင္ငံတစ္ဝန္းလုံးမွာ တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားျခင္းကို ခံၾကရပါေသာ္လည္း ေဟာေျပာျခင္း ေရးသားျခင္း ေဆြးေႏြးျခင္း တိတ္ေခြဖြင့္ျခင္း သင္တန္းေပးျခင္း စသည္တုိ႔ကုိ မျပဳလုပ္ၾကရပါေသာ္လည္း- ထုိဝါဒႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အသင္းအဖြဲ႕မ်ားကုိ ဖ်က္သိမ္းခဲ့ၾကသျဖင့္ ပ်က္စီးခဲ့ၾကရပါေသာ္လည္း - ထုိဝါဒႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အသင္းအဖြဲ႕မ်ားသည္ အမွန္အားျဖင့္ မပ်က္ခဲ့ၾကေၾကာင္းကုိလည္း သိျမင္ၾကရၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိသုိ႔ေဟာေျပာျခင္း စသည္မ်ား ဆက္လက္ရွိေနခဲ့ေၾကေၾကာင္းကုိလည္း သိျမင္ၾကရၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ႏုိင္ငံတစ္ဝန္းလုံး၌ ျပန္႕ႏွံ႔ေန႐ုံမွ်မက အျခားႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ပင္ ျပန္႔ႏွံ႔ေနၾကၿပီျဖစ္၍ ကမၻာသုိ႔တုိင္ေအာင္ပင္ ျပန္႔ႏွံ႔ေနၾကၿပီျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း သိျမင္ၾကရၿပီ ျဖစ္ပါသည္။

သုိ႔ျဖစ္ပါ၍
၁၃၄၄-ခုႏွစ္က အဓမၼဝါဒျဖစ္ေၾကာင္း ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ထားၿပီးေသာ ယခုအခါတြင္ ပစၥဳပၸန္ကမၼဝါဒ ဗုဒၶဘာသာအမည္ျဖင့္ ျပန္လည္ထြန္းကား ေစာ္ကားလ်က္ရွိေသာ အဓမၼဝါဒီဂုိဏ္းႀကီးကုိ ေစာဒနာမႈျပဳႏုိင္ရန္ ႏႈိးေဆာ္လႊာ ေရးသားစဥ္ကပင္--

''ဤကဲ့သုိ႔ေသာ သာသနာဖ်က္မည့္ အဓမၼဝါဒမ်ားကုိ ေဖၚထုတ္ႏုိင္ဖုိ႔ အလြန္အေရးႀကီးပါသည္။

ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယကဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားထံ သိခြင့္ရေအာင္ တင္ျပေပးဖုိ႔ အေရးတႀကီး လုိအပ္ေနပါၿပီ။ သုိ႔မွသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက ဓမၼ/အဓမၼ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ၾကမည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ထုိ႔ျပင္ ယခုအခါ အႀကီးအက်ယ္ ျဖန္႔ေဝလ်က္ရွိသည့္ ေတာင္တြင္းႀကီးရွင္ဥကၠ႒ဝါဒမ်ားလည္း ရွိပါေသးသည္။ ဆူးေလဓမၼကထိကႀကီးဦးျမင့္သိန္း၏ အဓမၼဝါဒမ်ားလည္း နာမည္အသစ္ျဖင့္ ေခတ္စားလာလ်က္ ရွိေနပါသည္။ အျခားအျခားေသာ အဓမၼဝါဒေဟာင္းမ်ားလည္း ေခါင္းျပဴလာလ်က္ ရွိေနၾကပါသည္။ တစ္ေခတ္တစ္ခါဆီက အဓမၼဝါဒျဖစ္ေၾကာင္း ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာ နာယကဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက ဆုံးမၿပီး သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္က ဝန္ခံၿပီး ျဖစ္ပါလ်က္ ျပန္ေပၚလာၾကပါေသးသည္။

ထုိစဥ္က တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေတာ္မူခဲ့ၾကသည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအတြက္ ပင္ပန္းရက်ိဳး အထင္ေလစြတကား။ ေစာဒနာလႊာ ျပဳစုတင္ျပေပးခဲ့ၾကသည့္ သာသနာ့သားေကာင္း ေစာဒကမ်ားအတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိ ျဖစ္ရေလစြတကား။
ဗုဒၶဘာသာဝင္ ဒကာဒကာမ်ားအတြက္ အႏၲရာယ္က်ေရာက္ၿမဲ က်ေရာက္ေနေလစြ တကား။

''ဤကဲ့သို႔ အဓမၼ ဝါဒေဟာင္းမ်ား ျပန္ထလာလွ်င္ျဖစ္ေစ - အဓမၼဝါဒအသစ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာလွ်င္ျဖစ္ေစ အခ်ိန္မီေဖၚထုတ္ႏုိင္ဖို႔ အဓမၼဝါဒ ေဖၚထုတ္တားဆီး ဖယ္ရွားေရးအဖြဲ႕တစ္ခုခု ရွိသင့္ေနပါၿပီ။ သုိ႔ျဖစ္ပါ၍ သာသနာေတာ္၌ က်ေရာက္လာမည့္ ေဘးတုိ႔ကုိ ကာကြယ္ႏုိင္ရန္ (စာေရးသူတုိ႔ႏွင့္တကြ) သာသနာ့ဝန္ထမ္း ရဟန္းေတာ္တုိ႔မွာ တာဝန္ႀကီးတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သတိျပဳမိဖြယ္ရာ ရွိပါသည္။ ဤတာဝန္ႀကီးကုိ စဥ္ဆက္မျပတ္ ထမ္းေဆာင္သြားႏုိင္ရန္ တစ္ပါးေကာင္း - တစ္ပါးလုပ္-အေနျဖင့္ မည္သူမွ် မျဖစ္ႏုိင္ေကာင္းပါ။

ထုိ႔ေၾကာင့္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္သူရဟန္းေတာ္မ်ား၏ ပါဝင္မႈ အဆက္အသြယ္ ျပဳမႈမ်ားကို မျဖစ္မေန လုိအပ္လ်က္ ရွိေနပါသည္။ သာသနာေတာ္၌ ရွင္ဥကၠ႒၏ အဓမၼဝါဒ က်ေရာက္ခဲ့ဖူးၿပီ။ အျမစ္ျပတ္ေအာင္ သုတ္သင္ရန္ ခက္ခဲလွသည္။ သာသနာေတာ္၌ ရွင္ဥပဂုတၱပူေဇာ္ျခင္းဝါဒ ျပန္႔ပြါးခဲ့ဖူးၿပီ။ အမွားကုိအမွန္ျပင္ရန္ ခက္ခဲလွသည္။ သာသနာေတာ္၌ သမၺဳဒၶရာဇာဆုိသည့္ ပုဂိၢဳလ္ေၾကာင့္ သမၺဳဒၶရာဇာအဓမၼဝါဒ ေပၚထြန္းခဲ့ဖူးၿပီ။ အျမစ္ျပတ္သြားခဲ့ၿပီ။ ဤသို႔လွ်င္ သက္တမ္းရွည္အဓမၼဝါဒ၊ သက္တမ္းတုိအဓမၼဝါဒဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးရွိေၾကာင္း သိရပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ ေဖၚထုတ္ႏုိင္မႈသည္ျမန္လွ်င္ ဝါဒီဦးေရ မမ်ားေသးျခင္းေၾကာင့္ အားေသး၍ အျမစ္ျပတ္သြားပါသည္။ အခ်ိန္ၾကာမွသာ ေဖၚထုတ္ႏုိင္ပါက ဝါဒီဦးေရမ်ားၿပီ ျဖစ္၍ အားႀကီးေနျခင္းေၾကာင့္ ေနာင္တစ္ေခတ္မွာ ျပန္ျဖစ္လာတတ္ပါသည္။ အားယူ၍ျပန္ထလာတတ္ပါသည္။

မွန္၏။ ယခုအခါတြင္ ရွင္ဥကၠ႒ဝါဒျဖန္႔ စာအုပ္မ်ားကို ပန္းဆုိးတန္း အေရာင္းဆုိင္မ်ားမွာေရာ မႏၲေလးၿမိဳ႔ ညေစ်းတန္းႏွင့္ နာမည္ႀကီးစာအုပ္ ေဟာင္း-အေရာင္းဆုိင္မ်ားမွာပါ ဝယ္ယူ၍ ရရွိျခင္းသည္ပင္ သက္ေသျဖစ္ပါေတာ့သည္။ ဤျဖန္႔ေဝေနသည့္ ျမင္ကြင္းမ်ားကို ၁၃၄၃(၁၉၈၁)ခုႏွစ္က ရွင္ဥကၠ႒ဝါဒ အဓမၼျဖစ္ေၾကာင္း ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ေတာ္မူခဲ့ၾကသည့္ ဆရာေတာ္ႀကီး (ဘဒၵႏၲေဃာသိတာဘိဝံသ၊ ဘဒၵႏၲဇဝနာဘိဝံသ၊ ဘဒၵႏၲဓမၼာဘိဝရ၊ ဘဒၵႏၲ ကုမာရာဘိဝံသ၊ ဘဒၵႏၲဉာဏိက)တုိ႔ ျမင္ေတြ႕ၾကရလွ်င္ အဘယ္သုိ႔ ရွိေတာ္မူၾကမည္နည္း။

ထုိစဥ္က ေစာဒကအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ၾကေသာ
ဆရာေတာ္ႀကီး (ဦးစႏၵိမာ၊ဦးပညာသီဟ၊ ဥိးဝိသုဒၶ၊ ဦးပညာသာမိ)တုိ႔ ျမင္ေတြ႕ၾကရလွ်င္ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ အက်ိဳးရွိေၾကာင္း ဝန္ခံႏုိင္ ေတာ့အံ့နည္း။

အဓမၼဝါဒျဖစ္ေၾကာင္း ဝန္ခံၿပီးေသာအခါ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ တံဆိပ္ေတာ္ျဖင့္ ခြင့္ျပဳခံရေသာ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ားကို စာနယ္ဇင္းတုိ႔မွာ ထည့္သြင္းေဖၚျပႏုိင္သည္အထိ လည္းေကာင္း၊ ေနာင္ကာလမွာ နာမည္ေဟာင္းျဖင့္ျဖစ္ေစ နာမည္သစ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ ျပန္ထလာလွ်င္လည္း အမႈေဟာင္း အမႈသစ္တြဲလ်က္ တင္ျပႏုိင္သည္အထိလည္းေကာင္းေဆာင္ရြက္ဖြယ္ရာ ရွိပါသည္'' ဟူ၍ ေရးသားတင္ျပခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္ပါသည္။