ဘာမွမဟုတ္ဘူးလုိ႔မရႈႏွင့္

ဗာဟိရာနိစၥသုတ္

ရဟန္းတို႔ အဆင္းတို႔သည္ မျမဲကုန္၊ မျမဲေသာ အဆင္းသည္ ဆင္းရဲ၏၊ ဆင္းရဲေသာ အဆင္းသည္ကိုယ္ 'အတၱ' မဟုတ္၊ ကိုယ္ 'အတၱ' မဟုတ္ေသာ အဆင္းကို ''ဤအဆင္းသည္ ငါ့ဥစၥာမဟုတ္၊ ဤအဆင္းသည္ ငါ မဟုတ္၊ ဤအဆင္းသည္ ငါ၏ကိုယ္ 'အတၱ' မဟုတ္'' ဟု ဤသို႔ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မွန္ကန္ေသာ ပညာျဖင့္ ႐ႈရမည္။ အသံတို႔သည္။ အနံ႕တို႔သည္။ အရသာတို႔သည္။ အေတြ႕အထိတို႔သည္။ သေဘာတရားတို႔သည္ မျမဲကုန္။ မျမဲေသာ သေဘာတရားသည္ ဆင္းရဲ၏၊ ဆင္းရဲေသာ သေဘာတရားသည္ ကိုယ္ 'အတၱ' မဟုတ္၊ ကိုယ္ 'အတၱ' မဟုတ္ေသာ သေဘာတရားကို ''ဤသေဘာ တရားသည္ ငါ့ဥစၥာ မဟုတ္၊ ဤသေဘာတရားသည္ ငါ မဟုတ္၊ ဤသေဘာတရားသည္ ငါ၏ ကိုယ္'အတၱ' မဟုတ္'' ဟု ဤသို႔ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မွန္ကန္ေသာ ပညာျဖင့္ ႐ႈရမည္။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ႐ႈေသာ အၾကားအျမင္ရွိေသာ အရိယာတပည့္သည္ အဆင္းတို႔၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ အသံတို႔၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ အနံ႕တို႔၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ အရသာတို႔၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ အေတြ႕အထိတို႔၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ သေဘာတရားတို႔၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ ၿငီးေငြ႕ေသာ္ စြဲမက္မႈ ကင္း၏၊ စြဲမက္မႈကင္းေသာ္ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္၏၊ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္ေသာ္ ကိေလသာမွ ''လြတ္ေျမာက္ၿပီ'' ဟု အသိဉာဏ္ ျဖစ္ေပၚ၏၊ ''ပဋိသေႏၶေနမႈ ကုန္ၿပီ၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုးၿပီးၿပီ၊ မဂ္ကိစၥကို ျပဳၿပီးၿပီ၊ ဤမဂ္ကိစၥအလို႔ငွါ တစ္ပါးေသာ ျပဳဖြယ္ မရွိေတာ့ၿပီ'' ဟု သိ၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။4

၄ - ဗာဟိရာနိစၥသုတ္၊ အနိစၥဝဂ္၊ သဠာယတနဝဂၢသံယုတ္ပါဠိိေတာ္။

ဒုကၡ အနတၱလည္း အနိစၥနည္းမွီ၍ သိပါေလ...

အဆင္း အသံ အနံ႔ အရသာ အေတြ႔အထိတို႔သည္ကား မျမဲ၊ မျမဲျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏၊

ဆင္းရဲေသာ ဤတရားတို႔သည္ ငါ၏ကိုယ္ အတၱမဟုတ္၊

ငါမဟုတ္၊ ငါ့ဥစၥာမဟုတ္၊ ဤသို႔ သင္တို႔ မွန္စြာ႐ႈရမည္၊

ဘာမွမဟုတ္ဖူး... ဘာမွမဟုတ္ဖူး... ဟု ႐ႈရမည္ မဟုတ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

credit to- http://www.lknt.org/