အဓမၼကို ဓမၼျဖင့္ထင္စြာ ျပခဲ့ၾကသည့္ အ႐ွင္ျမတ္ႀကီးမ်ား

၁၃၄၂-ခုႏွစ္၊ နယုန္လ (၁၉၈၀- ျပည့္ႏွစ္၊ ေမလ) တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ သာသနာ သမုိင္း၀ယ္ ဂုိဏ္းေပါင္းစံု သံဃာေတာ္မ်ား ညီညြတ္မႈရ႐ွိသျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ကမၻာေအး ကုန္းေျမ၊ မဟာပါသာဏ လုိဏ္ဂူႀကီး၌ ျမန္မာႏုိင္ငံ တစ္၀န္းလံုးမွ သံဃသမၼဳတိ-ရ သံဃာ့ကုိယ္စလွယ္ (၁၂၀၀) ေက်ာ္ တက္ေရာက္သည့္ ဂိုဏ္းေပါင္းစံု သံဃာ့အစည္း အေ၀းႀကီး ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏုိင္ခဲ့ပါသည္။
ယင္းအစည္းအေ၀းႀကီးက သမၼဳတိရ သံဃာ့ကုိယ္စလွယ္ (၁၂၀၀)ေက်ာ္မွ ႏုိင္ငံေတာ္ ဗဟုိ သံဃာ့၀န္ေဆာင္ ဆရာေတာ္အပါး (၃၀၀)ကုိ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ပါသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္ဗဟုိ သံဃာ့၀န္ေဆာင္ ဆရာေတာ္အပါး (၃၀၀)မွ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃာ့မဟာ နာယက (၃၃)ပါးကို ေ႐ြးခ်ယ္ ဖြဲ႕စည္းႏုိင္ခဲ့ပါသည္။
ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃာ့မဟာနာယက အဖြဲ႕ကုိ (၁၉၈၀) ျပည့္ႏွစ္တြင္ (၃၃)ပါးျဖင့္ စတင္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေတာ္လည္း ေနာက္ပုိင္းတြင္ ျပင္ဆင္၍ (၄၅)ပါး၊ (၄၇)ပါးတုိးခ်ဲ႕ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ရာ ယခုအခါ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃာ့မဟာနာယက အဖြဲ႕မွာ (၄၇)ပါးအဖြဲ႕ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃာ့မဟာနာယက အဖြဲ႕ကို ၁၃၄၂-ခုႏွစ္၊ နယုန္လ (၁၉၈၀- ျပည့္ႏွစ္၊ ေမလ)က စတင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့သျဖင့္ ယခု ၁၃၆၇-ခုႏွစ္၊ နယုန္လ (၂၀၀၅-ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ)တြင္ (၂၅)ႏွစ္ျပည့္ေျမာက္ ေငြရတုေခတ္သို႔ ေရာက္ခဲ့ေပၿပီ။
ထို႔ေၾကာင့္ ယခု နယုန္လဆန္း (၁၃)ရက္ (ဇြန္လ ၁၉-ရက္)တြင္ `ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃာ့ မဟာနာယကအဖြဲ႕- ေငြရတုသဘင္´ အခမ္းအနားကုိ စည္ကားသုိက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပပူေဇာ္ မည္ျဖစ္ေပ၏။
ဤကဲ့သုိ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း၌ ဂုိဏ္းေပါင္းစံု သံဃာေတာ္မ်ား၏ အျမင့္ဆံုး သံဃာ့အဖြဲ႕ အစည္းျဖစ္ေသာ `ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃာ့မဟာနာယကအဖြဲ႕´ႀကီး ေပၚေပါက္လာခဲ့သျဖင့္ သာသနာေတာ္၌ အလြန္အဖိုးတန္သည့္ ရလဒ္ေကာင္းမ်ား ျဖစ္ထြန္းခဲ့ရပါသည္။
ယင္းတို႔အနက္မွ တစ္ခုကို ေဖၚျပရလွ်င္ သာသနာေတာ္အတြင္း၌ ေ႐ွးႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ကတည္းက အျမစ္တြယ္လ်က္ ဓမၼ အဓမၼအျငင္းပြားေနရေသာ ၀ိ၀ါဒါဓိက႐ုဏ္းမႈႀကီးမ်ားကို ျပတ္စဲေအာင္ ေျဖ႐ွင္းႏိုင္ခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ တနည္းအားျဖင့္ `အဓမၼကို ဓမၼျဖင့္ ထင္ထင္႐ွား႐ွား ခြဲျခားျပႏိုင္ခဲ့ျခင္း´ ေပတည္း။
ေလာက၌ ႐ွိၾကေသာ အရာ၀တၳဳတုိ႔တြင္ အေကာင္းဟူသမွ်သည္ မၾကာခဏ ျပဳျပင္ ေပးသူ ႐ွိမွသာ အေကာင္းဘ၀၌ အေတာ္ၾကာၾကာေနႏိုင္၏။
ျပဳျပင္ေပးမည့္သူ မ႐ွိလွ်င္ သုိ႔မဟုတ္ ျပဳျပင္လုိၾကသူမ်ား အားနည္းေနလွ်င္ မေကာင္း ေသာ အတုအပေတြ ေပၚေပါက္လာၾကၿမဲပင္ ျဖစ္ေလရာ ေကာင္းေသာ အရာ၀တၳဳသည္ တိမ္ ျမဳပ္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားတတ္၏။
ယခုလည္း အလြန္စင္ၾကယ္ သန္႔႐ွင္းလွေသာဗုဒၶျမတ္စြာသာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးကုိ
အ႐ွင္မဟာကႆပစေသာ သာသနာ့ထိပ္ေခါင္တင္ ေထရ္အ႐ွင္ျမတ္ႀကီးတို႔သည္ ညစ္ေၾကးမတင္ သန္႔႐ွင္းစင္ၾကယ္ေစရန္ ျပဳျပင္, ျပဳျပင္ေပးခဲ့ၾကပါ၏။
သုိ႔ေသာ္လည္း ႏွစ္ေတြ အေတာ္ၾကာလာေသာအခါ အညစ္အေပေတြ ေတြ႔ရျပန္ ေလသည္။

ယင္းအညစ္အေၾကးတုိ႔ကား အဓမၼကုိ ဓမၼဟု ေဟာေျပာေနၾကေသာ
လူေသလူျဖစ္၀ါဒ၊ ေက်ာက္သေဘၤာ၀ါဒ စသည္တုိ႔တည္း၊
ထို၀ါဒ႐ွင္တို႔သည္ `ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃာ့မဟာနာယက´ စေသာ သံဃာ့အဖြဲ႕အစည္းမ်ား မေပၚေပါက္ေသး၍ ျပဳျပင္လိုၾကသူမ်ား အားနည္းေနမႈကုိ အခြင့္ေကာင္းယူကာ အဓမၼ၀ါဒ ထြန္းကားေရးကို တြန္းအားေပးလ်က္ ဓမၼအစစ္အမွန္ကုိ တိမ္ျမဳပ္ ေပ်ာက္ကြယ္ေစရန္ ဖန္တီးေနၾကေလသည္။
ထုိအခ်က္ကုိ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း သိျမင္ေတာ္မူၾကေသာ `ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃာ့မဟာ နာယကအဖြဲ႕´ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားသည္ ေအာက္ပါ သံဂါယနာ ဦးစီးမဟာေထရ္ျမတ္ႀကီးတို႔ စဥ္းစားဆင္ျခင္ပံုကုိ မိမိတို႔ ျမင္လာၾကေပကုန္၏။

`အဓမၼ၀ါဒီ အလဇၨီတို႔၏ (ဘုရားေဟာ မဟုတ္ေသာ တရားေတြကုိ ထည့္သြင္း၍ ဘုရားေဟာအစစ္ တရားေတြကို တခ်ဳိ႕တေလ ႏႈတ္ပယ္ၿပီးလွ်င္ သူတုိ႔ထင္သလုိ ျပဳလုပ္ျခင္း ဟူေသာ) ေလမုန္တုိင္း တိုက္လႊင့္ေသာေၾကာင့္ မၾကာခင္ တရားေတာ္မ်ား ေဟာေတာ္မူရင္း အတိုင္း မဟုတ္ေတာ့ဘဲ တမ်ဳိးတမည္ ေျပာင္းလဲကာ အစစ္အမွန္ တရားေတာ္မ်ား ကြယ္စရာ ႐ွိသည္။ (အနာဂတ္ သာသနာေရး)

ငါသုိ႔စင္ ဘုရား႐ွင္သား ရဟန္းတစ္ပါး ထင္႐ွား႐ွိေနစဥ္ ဤ(သုဘဒ္ေတာထြက္ရဟန္း) သူယုတ္မာသည္ သာသနာ၌ ႀကီးပြားျခင္းကုိ မရေစလင့္။
အဓမၼ- မတရား မထြန္းကားေသးမီ, တရား- ဓမၼကို မတားျမစ္အပ္ေသးမီ၊
အ၀ိနယ- ဘုရား႐ွင္ အဆံုးအမ မဟုတ္ေသာတရားမ်ား မထြန္းကားေသးမီ,
၀ိနယ- ဘုရား႐ွင္ အဆံုးအမ တရားေတာ္မ်ား မတားျမစ္အပ္ေသးမီ၊
အဓမၼ၀ါဒီ- မတရား ေျပာၾကားသူတုိ႔ အားမ႐ွိေသးမီ,
ဓမၼ၀ါဒီ- တရားသည္ကို ေျပာၾကားသူတုိ႔ အားမႏြဲ႕ၾကေသးမီ၊
အ၀ိနယ၀ါဒီ- ဘုရား႐ွင္ အဆံုးအမ မဟုတ္ေသာ အရာမ်ား ေျပာၾကားသူတုိ႔ အားမ႐ွိေသးမီ,
၀ိနယ၀ါဒီ- ဘုရား႐ွင္ အဆံုးအမတရားေတာ္ကုိ ေျပာဆုိ ေဟာၾကားေလ့႐ွိသူတုိ႔ အားမႏြဲ႕ၾကေသးမီ
ငါသည္ သုတ္, အဘိဓမၼာ, ၀ိနည္းတရားေတာ္မ်ားကို သံဂါယနာ တင္ေပအံ´(မဟာဗုဒၶ၀င္)ဟု ပထမ သံဂါယနာ ဦးစီး အ႐ွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္ႀကီးသည္ သံဂါယနာတင္ရန္ စိတ္အၾကံျဖစ္ခဲ့၏။ (ဒီ၊ ၂၊ ၁၃၃၊ ၀ိ၊ ၄၊ ၄၈၁။)

`ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ပ်က္စီးေနေၾကာင္းကို ၾကားရပါလ်က္ ေၾကာင့္ၾကမစိုက္ဘဲ ေနလုိ႔ မေလ်ာ္ေခ်၊ ယခုပင္ငါသြား၍ အဓမၼ၀ါဒီမ်ားကုိ ႏွိမ္နင္းကာ ဓမၼအစစ္ အမွန္ကို ျပမည္။´
(အနာဂတ္ သာသနာေရး) ဟု ဒုတိယသံဂါယနာဦးစီး အ႐ွင္မဟာယသ မေထရ္ ျမတ္ႀကီးသည္လည္း ၀ဇၨီတိုင္းသား အဓမၼ၀ါဒီမ်ား ေပၚေပါက္လာစဥ္က ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် ၾကံစည္ ေတာ္မူခဲ့၏။ (၀ိ၊ ႒၊ ၁၊ ၁၆)

`ငါသည္ မူလကတည္းက သာသနာေတာ္ကုိ ခ်ီးေျမႇာက္မည္ဟု ရဟန္းျပဳခဲ႔၏၊ ယခု ဤအခြင့္ကာလ ေရာက္လတ္ၿပီ´ ဟု တတိယသံဂါယနာဦးစီး အ႐ွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆ မေထရ္ျမတ္ႀကီးသည္လည္း သံဂါယနာတင္ရန္ အေရးအခင္း ေပၚေပါက္စဥ္က ဤသုိ႔လွ်င္ ၾကံစဥ္ေတာ္မူခဲ့၏။

အထက္ပါ သံဂါယနာ ဦးစီး ရဟႏၲာ မေထရ္ျမတ္ႀကီးတုိ႔ သာသနပစၥတၱိက, အဓမၼ ၀ါဒီမ်ား ေပၚေပါက္လာသည့္အခါ စဥ္းစားဆင္ျခင္မိပံုကို မိမိတုိ႔ စိတ္သႏၲာန္၌ ထင္လာၾက ကုန္ရကား `အဓမၼကို ဓမၼျဖင့္ ထင္ထင္႐ွား႐ွား ခဲြးျခားျပလုိက္မည္´ဟု အညီအညႊတ္ စည္းေ၀းတုိင္ပင္ၾကလ်က္ ၁၃၄၂-ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း (၁၃)ရက္(၂၀- ၁၁- ၈၀) ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃာ့မဟာနာယက (၃၃)ပါး စံုညီအစည္းအေ၀းတြင္ ထိုအဓမၼ၀ါဒီ (၇)မ်ဳိးတုိ႔ကုိ ဓမၼ အဓမၼ၀ါဒီအျဖစ္ စိစစ္ရန္ ပိဋကတ္ က်မ္းတတ္ ထိပ္သီးပညာ႐ွင္ ဆရာေတာ္မ်ားခ်ည္း ပါ၀င္ေသာ `ႏုိင္ငံေတာ္ သီးျခား၀ိနည္းဓုိရ္အဖြဲ႕´ (၇)ဖြဲ႕ကုိ ဖြဲ႕စည္းလုိက္ပါသည္။

ထုိ႔ေနာက္ ေ႐ွးဦးစြာ အဖြဲ႕ အမွတ္(၁)ျဖစ္ေသာ ခရမ္းၿမိဳ႕,ကိုင္းကုန္းဆရာေတာ္ (ဘဒၵႏၲသုဒႆနေထရ္)ဦးေဆာင္သည့္ (၇)ပါး ပါအဖြဲ႕က `ေက်ာက္သေဘၤာ၀ါဒ´ကို စိစစ္ၿပီး အဓမၼ၀ါဒအျဖစ္ ၀ိနိစၧယခ်မွတ္ခဲ့ပါသည္။

ထုိ႔ေနာက္ အဖြဲ႕အမွတ္ (၂)ျဖစ္ေသာ ထား၀ယ္ၿမိဳ႕, ေဃာသိတာ႐ံုဆရာေတာ္ (ဘဒၵႏၲေဃာသိတာဘိ၀ံသေထရ္) ဦးေဆာင္သည့္ (၇)ပါး ပါအဖြဲ႕က
(၁၃၂၅)ခုႏွစ္ေလာက္က တည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း၌ ဓမၼဟုတ္သည္ မဟုတ္သည္ အျငင္းပြားကာ လူသိမ်ား ထင္႐ွားလွေသာ `လူေသလူျဖစ္၀ါဒ၊ သမၼာဒိ႒ိသူေတသန၀ါဒ၊ ေ႐ႊအဘိဓမၼာ၀ါဒ´ တုိ႔ကို-
ဦးဥကၠ႒၏ လူေသလူျဖစ္၀ါဒႏွင့္ ၎ကို ပံ့ပုိးထားေသာ အခ်က္အလက္ဟူသမွ်သည္
နိကာယ္ငါးရပ္, ပိဋကတ္သံုးပံု ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶ၀ါဒႏွင့္ လံုး၀ဆန္႔က်င္ေသာ အဓမၼ၀ါဒ စစ္စစ္္သာျဖစ္သည္ဟု လူေသ လူျဖစ္၀ါဒကုိ ၀ိနိစၧယခ်မွတ္ေတာ္မူၾကသည္´ ေစာဒနာ ေသာဓနာ(၂၁)ခ်က္ကုိ ျပည့္စံုစြာ သံုးသပ္စိစစ္၍ အဓမၼ၀ါဒအျဖစ္ ၀ိနိစၧယခ်မွတ္ခဲ့ပါသည္။

ထို႔ေနာက္ အဖြဲ႕အမွတ္ (၃)ျဖစ္ေသာ ပုဇြန္ေတာင္, ေ႐ႊက်င္ေက်ာင္းတိုက္ ဆရာေတာ္ (ဘဒၵႏၲ၀ါေသ႒ာဘိ၀ံသေထရ္) ဦးေဆာင္သည့္ (၅)ပါး ပါအဖြဲ႕က `ေက်ာက္ပံုေတာရ၀ါဒ´ ကုိ စိစစ္ၿပီး အဓမၼ၀ါဒအျဖစ္ ၀ိနိစၧယ ခ်မွတ္ခဲ့ပါသည္။

ထို႔ေနာက္ အဖြဲ႕အမွတ္ (၄)ျဖစ္ေသာ ေက်ာက္မဲဆရာေတာ္ (ဘဒၵႏၲဩဘာသေထရ္) ဦးေဆာင္သည့္ (၅)ပါး ပါအဖြဲ႕က ေ႐ွးယခင္ႏွစ္ေပါင္း (၈၀) ေလာက္ကတည္းက သာသနိက ဆူးေျငာင့္ႀကီးအျဖစ္ အျမစ္တြယ္ထင္႐ွား လာခဲ့ေသာ `ေၾကာင္ပန္းေတာရ၀ါဒ´ ကို-
`ေၾကာင္ပန္းေတာရ၀ါဒသည္ သကၠာယ ဒိ႒ိ႐ွိလွ်င္ ဗုဒၶဘာသာမျဖစ္၊ သရဏဂံုမသည္ ဟု ယူဆ ေဟာေျပာ ေရးသားေသာ အဓမၼ၀ါဒသာ ျဖစ္ေၾကာင္း´ စသည္ျဖင့္ စိစစ္၍ အဓမၼ၀ါဒ သာျဖစ္ေၾကာင္း ၀ိနိစၧယခ်မွတ္ခဲ့ပါသည္။

ထိုနည္းအတူပင္ အဖြဲ႕အမွတ္ (၅)ေညာင္ေ႐ႊ ဆရာေတာ္ (ဘဒၵႏၲ၀ိမလာဘိ၀ံသေထရ္) ဦးေဆာင္သည့္ (၅)ပါး ပါအဖြဲ႕က `ဓမၼနီတိ၀ါဒ´ ကုိလည္းေကာင္း၊ အဖြဲ႕အမွတ္ (၆) မႏၲေလး ဆရာေတာ္ (ဘဒၵႏၲေ၀ပုလႅာဘိ၀ံသေထရ္) ဦးေဆာင္သည့္ (၅)ပါးအဖြဲ႕က `မိုးညိဳဆရာေတာ္ (ေျမာက္ဥကၠလာပ) ၀ါဒ´ ကိုလည္းေကာင္း၊ အဖြဲ႕အမွတ္ (၇) ပါးအဖြဲ႕က `ဦးမာလာ၀ရ (ေရတာ႐ွည္)၀ါဒ´ ကိုလည္းေကာင္း၊ စိစစ္၍ အဓမၼ၀ါဒမ်ားအျဖစ္ ၀ိနိစၧယခ်မွတ္ေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။

ထိုေနာက္ပုိင္းတြင္လည္း
`ဉာဏစာဂီ ဆရာ၀ါဒ´၊
ဆူးေလ ဦးျမင့္သိန္း၀ါဒ၊
ဦးျမတ္သိန္းထြန္း ၀ါဒ၊
ထြန္တံုး လက္က်န္ ဦးထင္၀ါဒ၊
တြံေတး ဦးပုညာစာရ၀ါဒ၊
ေမာ္လၿမိဳင္ ဦေကသရ ၀ါဒ´ စသည္တို႔ကို ႏိုင္ငံေတာ္သီးျခား ၀ိနည္းဓိုရ္´အဖြဲ႕မ်ား ဖြဲ႕လ်က္ စိစစ္ၿပီး အဓမၼ၀ါဒ မ်ားအျဖစ္ ၀ိနိစၧယခ်မွတ္ခဲ့ၾကပါသည္။

ဤအဓမၼ၀ါဒအျဖစ္ ၀ိနိစၧယခ်မွတ္ခံရၿပီးေသာ အဓမၼ၀ါဒီမ်ားသည္ အလွည့္က် ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ေ႐ွ႕ေမွာက္၌-
(၁) ထုိအဓမၼ၀ါဒမ်ားကုိ စြန္႔လႊတ္ပါေၾကာင္း၊
(၂) ယခုခ်ိန္မွစ၍ ေ႐ွ႕သုိ႔ဆက္လက္ၿပီး ထိုအဓမၼ၀ါဒမ်ားကို ေဟာေျပာျခင္း၊ ေရးသား ျခင္း၊ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ တိတ္ေခြဖြင့္ျခင္း၊ သင္တန္းေပးျခင္း စသည့္ အမႈတို႔ကို မိမိတို႔ကိုတိုင္ လည္း ျပဳလုပ္ၾကမည္ မဟုတ္သည့္အျပင္ တပည့္ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမတို႔အားလည္း မျပဳလုပ္ၾကေစရန္ တားျမစ္ ဆံုးမဩ၀ါဒေပးမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
(၃) ထို၀ါဒဆုိင္ရာ စာအုပ္စာတမ္းမ်ား၊ တိတ္ေခြမ်ား၊ အထိမ္းအမွတ္စသည္တို႔ကုိ ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ သက္ဆုိင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္သံဃနာယက အဖြဲ႕သို႔ အပ္ႏွံျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္ပါ ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ကုိယ္တိုင္ ပဋိညာဥ္ျပဳ လက္မွတ္ေရးထိုးၾကရပါသည္။

ဤသို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္းက ဓမၼဟုတ္သည္ မဟုတ္သည္ကုိ အျငင္းပြားကာ ၀ိ၀ါဒါဓိ က႐ုဏ္းႀကီးမ်ား အျဖစ္ တည္႐ွိေနခဲ့ေသာ အဓမၼ၀ါဒီမ်ားကုိ ေ႐ွးယခင္က ဓမၼအစစ္မွန္ကို တိက်မွန္ကန္စြာ သိျမင္ေတာ္မူၾကေသာ ပညာ႐ွိသူေတာ္စင္ ဆရာေတာ္ အ႐ွင္ျမတ္ႀကီးမ်ား အမ်ားအျပား ႐ွိခဲ့ေတာ္လည္း ယခု `ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက´ ကဲ့သို႔ေသာ အဖြဲ႕ အစည္းႀကီး မ႐ွိေသးသျဖင့္ သိလ်က္ပင္ မျမင္ခ်င္ဟန္ ေနခဲ့ရပါသည္။
ယခုအခါ၌ကား ႏုိင္ငံေတာ္အတြင္း႐ွိ ဂိုဏ္းေပါင္းစံု သံဃာေတာ္မ်ား အားလံုး၏ အျမင့္ဆံုး အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သည့္ `ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက´ အဖြဲ႔ႀကီး ေပၚေပါက္ လာခဲ့သျဖင့္ ထိုအဓမၼ၀ါဒမ်ားကို ဓမၼျဖင့္ ထင္ထင္႐ွား႐ွား ခြဲျခား ျပသႏုိင္ခြင့္ ရခဲ့ပါေပသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘုရား႐ွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ သာသနာေတာ္သည္လည္း အဓမၼ၀ါဒ တည္းဟူေသာဆီးႏွင္း, ျမဴ, တိမ္, သူရိန္, မီးခိုး ညစ္မ်ဳိးငါး၀ ကင္းစင္ပသျဖင့္ တက္သစ္စ ေန၀န္း, ထြန္းသစ္စလ၀န္းကဲ့သို႔ သန္႔႐ွင္းစင္ၾကယ္ ခဲ့ရပါေပသည္။
ဤသုိ႔ သာသနာေတာ္ သန္႔႐ွင္းလာခဲ့ရျခင္းမွာ `ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက´ အဖြဲ႕ႀကီး ေပၚေပါက္ လာခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ပါေပတည္း။
ထို႔ေၾကာင့္ သာသနာေတာ္အတြက္ အလြန္ ေက်းဇူးတင္ထိုက္ ပူေဇာ္ထိုက္ေသာ `ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက´ အဖြဲ႕ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ `၀ိနည္းဓိုရ္´ ဆရာေတာ္ႀကီး မ်ားအား `သံဃမဟာနာယက ေငြရတုသဘင္´ အခါ၌ ထုိေက်းဇူးေတာ္တုိ႔ကို ေအာက္ေမ့ ေကာ္ေရာ္ ပူေဇာ္အပ္ပါသတည္း။
(သုိ႔ေသာ္ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက ဆရာေတာ္ႀကီးအခ်ဳိ႕ႏွင့္ ၀ိနည္းဓုိရ္ ဆရာေတာ္ႀကီးအခ်ဳိ႕တို႔ကား ဘ၀နတ္နန္း စံျမန္းေတာ္မူခဲ့ၾကၿပီး ေလၿပီတကား။)

ဘုိကေလးအ႐ွင္ပ႑ိတ
(ဓမၼာစရိယ, M. A, Dip in Eng သီရိလကၤာ)
(ႏိုင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႔ ေငြရတု အထိမ္းအမွတ္စာေစာင္မွ)
္