နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း ပါရမီႏွင့္ လူေလာကယႏၲရား

ဖုိရမ္တစ္ခုတြင္ ဘာသာေရးသည္ လူေလာက ယႏၲာရားကုိ လည္ပတ္ဖုိ႔အတြက္ အေထာက္အကူမျပဳႏုိ္င္ေၾကာင္းႏွင့္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းသာ အားလံုးလုပ္ၾကမည္ဆုိပါက ေလာကယႏၲရား ရပ္တန္႔သြားမည္ဟု တင္ျပထားသည္ကုိ ျပန္လည္ေျဖရွင္းေသာအားျဖင့္ သည္ေဆာင္းပါးကို တင္ျပပါသည္..

အပါဒါနအ႒ကထာမွာ သူေတာ္ေကာင္းတစ္ဦး နိဗၺာန္ရရွိေရးအတြက္ အေျခခံအခ်က္ႏွစ္ခ်က္လိုေၾကာင္း ရွင္းထားပါသည္...

၁။ မိမိလိုလားေတာင့္တသည့္ ေဗာဓိဉာဏ္ေတာ္ျမတ္ကုိ ဆုေတာင္းပန္ထြာျခင္း ပတၳနာ

၂။ ေဗာဓိဉာဏ္သုိ႔ ေရာက္ေအာင္ ေရွးရႈးသယ္ေဆာင္ေပးသည့္ ပါရမီတရားအေပါင္း အဘိနီဟာရ

တခါထပ္ၿပီ အဘိနီဟာရဆုိတာ ဘာလဲဆုိေတာ့

၁။ အဓိကာရ ေကာင္းမႈ ကုသုိလ္ရွိျခင္း

၂။ မိမိေမွ်ာ္မွန္းထားသည့္ ေဗာဓိဉာဏ္ေတာ္ျမတ္ကို လုိလား ေတာင့္တသည့္ ဆႏၵဓာတ္ ျပင္းျပျခင္း

သည္လုိဆုိရင္ ပါရမီ ျပည့္စံုသည္ မည္သည္။ (အပါဒါန၊႒၊၁၊၁၅၈)

အဓိကာရေကာင္းမႈဆုိတာ....

ပရိယတၱိ.. ဘုရားစကားေတာ္မ်ားကုိ သင္ယူျခင္း။ ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ျခင္း
သဝန.... အရုိအေသအေလးျမတ္ျပဳ၍ အလြန္လိုလားသည့္စိတ္ျဖင့္ သူေတာ္ေကာင္းတရားကုိ နာၾကားျခင္း
ပရိပုစၧာ... ခက္ခဲနက္နဲ႕ေသာ ပုဒ္တုိ႔ကုိ သင္ယူျခင္း။ တနည္း အ႒ကထာကုိ သင္ယူျခင္း.
ပုဗၺေယာဂ.. ေရွးေရွးဘုရားရွင္တုိ႔ ထံမွာ သခၤါရုေပကၡာဉာဏ္တုိင္ေအာင္ ဝိပႆနာ အားထုတ္ဖူးျခင္း..

ထုိအဓိကာရေကာင္းမႈတုိ႔ကုိ
သာဝကသံုးမ်ဳိးတြင္ ၁။ အဂၢသာဝကတုိ႔သည္ တစ္သေခၤ်နဲ႕ ကမ႓ာတစ္သိန္း...
၂။ မဟာသာဝကတုိ႔သည္ ကမ႓ာတစ္သိန္း
၃။ ပကတိသာဝကတုိသည္ အဘိနီဟာရျပည့္စံုလံုေလာက္သည့္ ဘဝတုိ႔ ပတ္လံုး... ပါရမီတရားအေပါင္းကုိ ျဖည့္က်င့္ရပါသည္..

သုိ႔ေသာ္လယ္တီဆရာက သာဝကပါရမီဉာဏ္အရာမွာ အဓိကာရေကာင္းမႈအရ

၁။ ဝိဇၨာမ်ဳိးေစ့
၂။ စရဏမ်ဳိးေစ့ ႏွစ္မ်ဳိးလုံးပင္ ဆုိလိုေၾကာင္း ပါရမီ ဒီပနီတြင္ ရွင္းလင္ထားပါသည္..

ဝိဇၨာမ်ဳိးေစ့အရ ဝိဇၨာရွစ္ပါးတြင္ ပါဝင္ေသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ကုိ ဆုိလိုေပသည္.. ဝိပႆနာဉာဏ္သည္ အဓိကာရကုသုိလ္ပါရမီ မ်ဳိးေစ့ပင္ျဖစ္သည္..

တဖန္ စရဏတရား (၁၅)ပါးတြင္ ဝိပႆနာဉာဏ္ (ပညာ)လည္း ပါဝင္ေပသည္.. ဝိပႆနာသည္ စရဏတရားလည္း မွန္၏။ ဝိဇၨာတရားလည္း မွန္ေပသည္.. ထုိ႔ေၾကာင့္ ဝိပႆနာသည္ နိဗၺာန္ကုိ လိုလားလ်က္ရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းသည္ အတိတ္ဘဝ၊ ယခုဘဝ၌ ဝိပႆနာအဓိကာရေကာင္းမႈကုသုိလ္ကုိ ျဖည့္က်င့္ရေပမည္..

စရဏတရားသည္ လက္ေျခႏွင့္ တူၾက၏။ လက္ေျခရွိက အလုိရွိရာ ျပဳႏုိင္သကဲ့သုိ႔ စရဏပါရမီသည္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း သူေတာ္ေကာင္းတရားကုိ ေဟာၾကားေပးႏုိင္မည့္ ဆရာေကာင္း မိဘေကာင္းစသည့္တုိ႔ႏွင့္ ေတြ႕ၾကံဳေအာင္ ပုိ႔ေဆာင္ေပမည္ျဖစ္သည္။
စရဏတရားဟူသည္ ဒါန(သီလ) အစရွီိေသာ တရားမ်ားျဖစ္ၾကသည္...

စရဏပါရမီေၾကာင့္ ဘုရားအစရွိေသာ ဆရာသမားေကာင္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေသာအခါ သစၥာေလးပါးနွင့္ စပ္ေသာ တရားစကားကုိ နားၾကားခြင့္ရပီ.. ဝိဇၨာမ်ဳိးေစ့ ပါရမီတရားမ်ားက ေဗာဓိဉာဏ္တုိ႔ေရာက္ေအာင္ အားေပးေထာက္ပံ့ၾကမွာ ျဖစ္ပါသည္...

ထုိ႔ေၾကာင့္အဆံုးအႏၲိမပန္းတုိင္ကုိ သြားရန္ အေျခခံအာျဖင့္ မူႏွစ္ရပ္လုိအပ္ပါသည္.. နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ားကုိ ေဟာၾကားေပးႏုိင္ေသာ ဆရာသမားနဲ႕ ေတြ႕ရန္လိုသည္.. ထုိအေျခအမ်ဳိးရရန္ စရဏပါရမီ ျပည့္စံုလုံု႕ေလာက္ရေပသည္.. သုို႔ရာတြင္ ထုိအေျခအေနမ်ဳိး ဗုဒၶဘာသာတုိင္း၌ မရွိႏုိင္...
ထုိအေျခအေနမ်ဳးိနဲ႕ ၾကံဳေသာ္လည္း အတိတ္ဓာတ္ခံ ဝိဇၨာပါရမီ ခ်ဳိ႕တဲ့ျပန္ကလည္း အဆံုးအႏၲိမပန္းတုိ္င္သည္ ခ်က္ခ်င္းျဖစ္ေပၚမလာေပ..ဘဝတစ္ခုႏွစ္ခုေသာ္လည္းေကာင္း၊ဘဝမ်ားစြာေသာ္လည္း ေကာင္း ေစာင့္ဆုိင္းရေပသည္...

ဗုဒၶေဒသနာေတာ္အရပင္လွ်င္ ဗုဒၶဘာသာပင္ ျဖစ္လင့္ကစား အဆံုးအႏၲိမပန္းတုိင္တုိ႔ ေရာက္ရွိဖုိ႔ရန္ ျပည့္စံုလံု႕ေလာက္ေသာ အေျခအေနမ်ား ျဖစ္ဖုိ႔ မလြယ္ကူေၾကာင္း သိသာသည္.. ထို႕ေၾကာင့္ အဆံုးအမပန္းတုိင္ကုိ ဗုဒၶဘာသာတုိင္း ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ၾကမည္မဟုတ္ေပ.. အနည္းငယ္မွ်ေသာ သူတုိ႔သည္သာလွ်င္ နိဗၺာန္သုိ႔ ရၾကသည္ဟု ဆုိၾကေပသည္...

အဆံုးအမပန္းတုိင္ကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကေသာ္လည္း လူေလာကစက္ရႏၲယားကား လည္ပတ္ေနမည္သာျဖစ္ပါသည္.. ဥပမာ.. နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းလမ္းေၾကာင္းေပၚသုိ႔ ေရာက္ရွိေနေသာ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား. စစ္သူၾကီးမ်ား. သူေဌးသူၾကြယ္မ်ား မင္းညီမင္းသားမ်ား သာမာန္အရပ္သူ အရပ္သားမ်ား... မ်ားစြာရွိခဲ့ပါသည္။ ထုိသူတိုိ႕သည္ မိမိတုိ႔၏ လူ႔အသုိင္းအဝန္း၏ အက်ဳိးစီးပြားကို ေဆာင္ရြက္ျမဲ ေဆာင္ရြက္ၾကပါသည္..ေလာကယႏၲရားကုိ လည္ပတ္ျမဲ လည္ပတ္ၾကပါသည္.. ငါတုိ႔သည္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းတရားမ်ား အားထုတ္ေနပါသျဖင့္ လူေလာကီအလုပ္မ်ား မလုပ္ၾကဟူ၍ကား မဟုတ္.. နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အေျခခံက်င့္စဥ္ျဖစ္တဲ့ သီလက်င့္စဥ္ပုိင္း`၌ပင္လွ်င္ အလွဴဒါနမ်ား.. သားသမီး က်င့္ဝတ္၊ မိဘက်င့္ဝတ္၊ ဆရာက်င့္ဝတ္မ်ား မဂၤလသုတ္လာ လူမႈေရးက်င့္ဝတ္မ်ား.. ၾကီးပြားတုိးတက္ေရး တရားမ်ားသည္.. လူ႕ေလာက ယႏၲရား လည္ပတ္ေၾကာင္း တရားမ်ားျဖစ္ၾကသည္..

အဆံုးအႏၲိမပန္းတုိ္င္ကုိ ေရာက္ရွိေသာမူၾကသည္ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္ၾကီးမ်ားပင္လွ်င္ ေလာကအက်ဳိးစီးပြားကို ေဆာင္ရြက္ၾကေသးသည္ဆုိလွ်င္ အဆံုးအႏၲိမပန္းတုိင္းတုိ႔ ေရာက္ရန္ က်င့္ဆဲသူမ်ားမွာ အဘယ္မွာလွ်င္ ေလာကယႏၲရားကုိ မလည္ေစဘဲ ရွိပါအံ့နည္း....

ျမတ္ဗုဒၶကုိသာလွ်င္ ၾကည့္မည္ဆုိပါက က်င့္ဆဲကာလ၌သာ မိမိကုိယ္တုိင္ ကိေလသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ေရွးဦးစြာ ၾကိဳးစားေတာ္မူသည္.. ကုိယ္တုိင္လြတ္ေျမာက္ေတာ္မူၿပီးေသာအခါ (၄၅)ဝါတုိင္တုိင္ မနားမေန ေလာကအစီးအပြားကို ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့သည္မွာ အထင္အရွားျဖစ္သည္..
ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘာသာေရးမွ လြတ္ကင္းေနသူမ်ားသာလွ်င္ လူ႔ေလာက အင္ဂ်င္မ်ားကို လည္ပတ္ေနသည္ ဟူေသာ အဆုိမွာ မွန္ကန္မႈ မရွိခဲ့ရပါ....

လူ႕ေလာက အင္ဂ်င္မ်ားကုိ လည္ပတ္ဖုိ႔ရန္ အေျခခံအားျဖင့္ နွလံုးသားေကာင္းဖုိ႔လည္း လုိတယ္. အသိပညာရွိုဖုိ႔လည္းလုိပါသည္.. အသိပညာသာရွိပီ ႏွလံုးသားမေကာင္းပါက လူ႕ေလာကကုိ အႏၲရာယ္ျပဳႏုိင္ပါသည္.. ထိုအခါဘာသာေရးက ႏွလံုးသားေကာင္းေအာင္ သြန္သင္၍ လူ႔ေလာက အင္ဂ်င္မ်ားကုိ ေကာင္းမြန္စြာ လည္ပတ္ေစမည္ျဖစ္ေၾကာင္းတင္ျပလိုက္ရေပသည္..