ဓမၼေစတီ၏ေဟာတရားအမွားမ်ားႏွင္႔ သူ၏ဆရာမ်ား(အဆက္-အပုိင္း-၄)

ကေလာင္ရွင္=မစုိးရိမ္စာသင္သား

ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံတြင္ေဟာျပထားသည့္ ဒႆနသမၸဒါ ၈-ခ်ပ္တုိ႔ထဲက အမွတ္(၅)၌ ဤသုိ႔ ပါရွိၾကသည္။

(က) ကြၽႏ္ုပ္က ဆရာညြန္႔ရဲ႕တပည့္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္က ဂိုအင္ကာတိ႔ုရ႕ဲ တတိယဆရာ။ (မာစတာေအာ့ဖ္မာစတာ)။ ပါဠိလုိဆုိရင္ အာစရိယပါစရိယပါ။ ျမန္မာလုိက်ေတာ့-ဆရာ့-ဆရာရဲ႕ ဆရာ။ ဒါေပသိ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမသင့္ခဲ႔ေတာ့...။ ဗမာျပည္မွာ အဲသလုိမ်ိဳးေတြ ရွိပါတယ္။

(ခ) ဓမၼေစတီတရားက လြယ္လြယ္နဲ႔ မျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ကြၽႏ္ုပ္က လြယ္လြယ္နဲ႔ မေပးဘူး။ ေပါသြားမွာစိုးလုိ႔။ ျမန္မာျပည္မွာ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အရာေတြဟာဒီလုိပဲ ေပ်ာက္ကြယ္တတ္ပါတယ္။ အခု ေဟာေတာ့မယ့္ ဒႆနသမၸဒါနည္းဟာလဲ ဒီလုိခက္ခက္ခဲခဲ ရွာရွာေဖြေဖြ ရွာရပါတယ္။ ရွာလိုက္တဲ့အခါမွာ အဲဒီဆရာႀကီး ဦးညြန္႔။ ဦးညြန္႔ရဲ႕တပည့္က ဆရာသက္ပါ။ ဓမၼာစရိယဦးေဌးလိႈင္က “ဦးညြန္ဆုိတာ ဖို၀င္ေတာင္လူသူေတာ္ဆရာႀကီး ။(သူက ပုတီး ဆရာႀကးီ မွ်သာ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင႔္ လု႔ိ ေရးလုိက္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ ဒုကၡေရာက္သြားပါတယ္။ အဲသလုိနဲ႔ ဆရာညြန္႔ ျမဳပ္သြားတယ္။ ဖို၀င္ေတာင္နားမွာ ဆရာႀကီး ဦးညြန္႔က လူ၀တ္ေၾကာင္နဲ႔ ဓာတ္ေတာ္ က်ခဲ႔ပါတယ္။ ဓာတ္ေတာ္ေစတီ တည္ခဲ႔ပါတယ္ ။

“ထဘီပုဆုိး၀တ္၍ ဓာတ္ေတာ္က်ႏုိင္ပါတယ္” ဆုိတာကို ဒီ ဆစ္ဒနီ ျမဳိ႔မွာ ဓမၼေစတီ ဦးေကာသလႅ ေဟာခဲ့ ပါတယ္ ။ (ဆရာႀကီးဦးညြန္႔ရဲ႕ ပုတီးစိပ္နည္းအတုိင္း)သာေကတမွာ က်ဳပ္က တစ္ရက္- ပုတီးပတ္ေရ ၂၀၀-ေက်ာ္ေလာက္ စိပ္ခဲ့ပါတယ္။

(ဂ) အဲဒီနည္းနဲ႔ ဘိုးေတာ္သန္းလွဆုိတာ ဖုိ၀င္ေတာင္မွာ ပုတီးစိတ္ျပီး ေအာင္ျမင္ပါတယ္ ။ သူ႔ကုိ န၀တက လက္ထဲ ထည့္သြားပါတယ္။ ဒီကေန သူက ဆရာညြန္႔ရဲ႕ ႐ုပ္တုေတာ္ႀကီးကို ဘုိးေတာ္ေအာင္မင္းေခါင္ အျဖစ္ ေျပာင္းထည့္ လုိက္တယ္။ ဆရာညႊန္႔ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာညႊန္႔ရဲ႕ ဓာတ္ေတာ္ေစတီကုိလဲ  “ဘုိးေတာ္သန္းလွ- ေနလေစတီေတာ္” လုိ႔ ဆုိၿပီးေတာ့ ျပင္ထည့္လုိက္ပါတယ္။ ဒါက ပထမတစ္ေယာက္ရဲ႕ မွားယြင္းခ်က္ပါ။

(ဃ) ဒုတိယတစ္ေယာက္ မင္းသိခၤေရာက္လာၿပီး အဲဒီမွာအဓိ႒ာန္၀င္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္သြားပါတယ္။ ေအာင္ျမင္သြားၿပီးေတာ့ သူက “ဧကံ သ ဗ်ာကရဏေစတီ”လုိ႔ ထပ္လုပ္လုိက္ပါတယ္။ ဆရာႀကီး ဦးညြန္႔ရဲ႕ ဓာတ္ေတာ္ေစတီက တတိယနာမည္ ရသြားပါတယ္။ အဲဒါေတြကုိ အဲဒီနားက ေက်ာင္းဆရာေတာ္အား ေလွ်ာက္ထားခဲ့ ပါတယ္။ “အရွင္ဘုရား-အဲဒီေစတီကို ဖ်က္ပစ္ လုိက္ပါ ဘုရား။ အရိယာ သူေတာ္စင္ႀကီး တစ္ပါး- ပရိနဗၺာန္စံျပီးေတာ႔ ဓာတ္ေတာ္က်တဲ့ ဒီလုိေနရာမွာ မဟာယာနေတြကေန အပိုလုပ္တာေတာ့ ရင္နာစရာေကာင္းတယ္”လုိ႔ ဘုန္းႀကီးက ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဖ်က္တာမဖ်က္တာက အရွင္ဘုရားတုိ႔ရဲ႕ တာ၀န္။ သမိုင္းအမွန္ကို ေျပာတာက တပည့္ေတာ္ရဲ႔ တာ၀န္။

(င) ဒီလုိဆုိရင္ အဲဒီဆရာႀကီး ဦးညြန္က (ယခုအသက္-၉၉ ႏွစ္)-ဘုန္းႀကီးကို ေတြ႕ခ်င္တယ္-တဲ။ ပင႔္ပါတယ္။ သူက မံုရြာမွာေနတာ။ ကြၽႏု္ပ္က ေနာက္ဆုံးတပည့္ပါ။ ေကာသလႅက ဒီတရားေတြ ေဟာေနတယ္ ဆုိေတာ့... ငါဟာ ဆရာႀကီး ဦးညြန္႔ရဲ႕တပည့္ပါ။ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရား ကေတာင္မွ တစ္ခါတစ္ရံ ကိုညြန္႔ကလဲကြာ-ဆုိျပီး ၾသခ်ေလာက္ပါတယ္။ ဦးညြန္႔ဟာ အဲသေလာက္အထိ ၀ိပႆနာ ထိပ္တန္းေရာက္ပါတယ္။အခု(၂၀၀၇ ခုႏွစ္)မွာ ရွိပါေသးတယ္။ ဘုန္းႀကီး (ေကာသလႅ)နဲ႔ ၁၉၉၆-ခုႏွစ္မွာေတြ႔ေတာ့ ဦးညြန္႔က ၉၇-ႏွစ္ ပါ။ အဲဒီမံုရြာနယ္ တစ္နယ္လုံးမွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလဲ မသြားဘဲ ဘုရားလဲမသြားဘဲ ဆရာညြန္႔ ဘက္လွည့္ၿပီး “ဒီေန႔ ဥပုသ္ ေဆာက္တည္ထားပါတယ္” ဆုိရင္ အဲဒီမုံရြာနယ္မွာ တစ္နယ္လုံး ...။

(စ) ကြၽႏ္ုပ္-ဘယ္သူလဲဆုိတာ ဒီေလာက္ဆုိရင္ သေဘာေပါက္ ေလာက္ပါၿပီ။ အဲဒီဆရာႀကီးဦးညြန္႔ရဲ႕ ၀ိပႆနာေတြပါ။ အဲဒီဆရာႀကီးရဲ႕ နည္းစနစ္ေတြပါ။ က်မ္းအေနနဲ႔ကေတာ့ “ပညာေနတၱိ ၀ိပႆနာက်မ္း” လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အဲဒီကေန ဒႆနသမၸဒါနည္း လာတာပါ။

(ဆ) ဦးၾသဘာတုိ႔ ဦးဖိုးရွမ္းတို႔ ဦးစႏိၵမာတုိ႔ဆုိတ့ဲ ဆရာေတြဟာ ဘုန္းႀကီး(ဦးေကာသလႅ’)နဲ႔ ပညာသင္ဖက္ေတြပါ။ သူတုိ႔က အခု ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ အသက္ ၇၅၊ ၇၄-ေတြ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ၁၃၄၁-၁၃၄၅-မွာ ကြၽႏ္ုပ္ ၀ိပႆနာလုပ္တဲ့အခါမွာ သူတို႔က အနိမ့္ဆံုး ဘုန္းႀကီးက ၂၈-၀ါ၊ ၅၈-ႏွစ္ပါ။ အခု ဦးစႏၵိမာက-၆၉။ ဒီ ဦးေကာသလႅက သူတုိ႔သင္ျပသမွ် အကုန္မွတ္မိတယ္။ အခုလဲ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဒီဒႆနသမၸဒါနည္း ဆိုတာက ကြၽႏု္ပ္သည္ ေနာက္ဆံုးက်ည္ဆန္ပါ။ ကြၽႏု္ပ္ေသၿပီးရင္ အဲဒီနည္းေတြက ေပ်ာက္သြားမွာပါ။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကြၽႏ္ုပ္နဲ႔အတူ ၀ိပႆနာသင္တန္း တက္ခဲ့ေသာ အနိမ့္ဆံုးဘုန္းႀကီးက-၇၀။ ဖုိးရွမ္းဆုိရင္-၈၀။ ကြၽႏ္ုပ္ မရွိၿပီးရင္ “ဤဒႆနသမၸဒါနည္းသည္ ဤျမန္မာျပည္မွ လြယ္လြယ္ကူကူပဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ္”။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ပါ။

(ဇ)၀ိပႆနာအားလံုးကိုယ္ ၾကားဖူးထားတဲ့ အရာအားလံုး အဲဒါေတြကို ခဏဖယ္ထားလုိက္ပါ။ အခုဒႆနသမၸဒါနည္း ကိုေဟာပါ့မယ္။ (ပ)က်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး ဦးဥကၠံသဗုဒိၶ ေျပာတာကေတာ့ “ဘုန္းႀကီးေတြက-ကြ။ သူမ်ားလွဴတာတန္းတာေတြ စားၿပီး သိပ္ႏွေျမာတာပဲ။ သူခုိးက ႏြားက်ားႀကီးကို ႏွေျမာတယ္ ဆုိတာ အဲဒါပဲ”တဲ။ “..သူမ်ားကိစၥထဲ ၀င္မရႈပ္နဲ႔။ သီလရွင္ ေက်နပ္ရင္ ဇရပ္ပဲက်ိဳးက်ိဳး ဗန္းပဲေပ်ာက္ေပ်ာက္ . ..”တဲ ့ ။ “ေဟ့ေကာင္ ေကာသလႅ’တဲ႔။ ဒီေန႔ ၀ိပႆနာ လုပ္တယ္ဆုိတဲ႔ လူေတြက ခါးေတာင္းက်ဳိက္- တလြဲ၊ တင္တလြဲ” တဲ့။ တတိယနည္း ကေတာ့ ယုဂနဒၶနည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အစံုနည္း၊ တစ္ၿပိဳင္နက္နည္းပါပဲ။

အထက္ပါ (က၊ ခ၊ ဂ၊ ဃ၊ င၊ စ၊ ဆ၊ ဇ)အမွတ္ျပတုိ႔သည္ ဓမၼေစတီဦးေကာသလႅ၏ ႏႈတ္ထြက္စကား စစ္စစ္မ်ား ျဖစ္ပါ သတည္း။

အနည္းငယ္ေ၀ဖန္ၾကည့္ၾကပါစို႔။

(က)ကို ျပန္ဖတ္ပါဦး။ ယင္း(က)ျဖင့္ဓမၼေစတီဥိးေကာသလႅ’သည္(ဂိုအင္ကာရဲ႕ ဆရာက ဦးဘခင္၊ ဦးဘခင္ရဲ႕ဆရာက ဦးသက္။ ဦးသက္ရဲ႕ဆရာက ဦးညြန္႔ျဖစ္၍)အနာဂါမ္ဆရာသက္ႀကီးႏွင့္ အဆင့္တူျဖစ္သည္။ ဤကား(၁)ခ်က္။

(ဦးညြန္႔ရဲ႕ တပည့္က ဦးသက္။ ဦးသက္ရ႕ဲတပည့္က ဦးဘခင္။ ဦးဘခင္ရဲ႕တပည့္က ဂိုအင္ကာျဖစ္၍) ဦးေကာသလႅ’သည္ ဂိုအင္ကာ၏ အဘုိးအဆင့္မွာ ရပ္တည္သူျဖစ္သည္။ ဤကား (၁)ခ်က္။

ဦးေကာသလႅ သည္ ဦးဘခင္၏ ဆရာအဆင့္မွာ ရပ္တည္သူ ျဖစ္သည္။ ဤကား(၁)ခ်က္။

ဤအခ်က္ႀကီး(၃)ခ်က္တုိ႔ကို ျပပါသည္။ မွန္-မမွန္ အေျဖရွာသင္႔ပါသည္။ ေျပာတုိင္း မယံုသင့္ပါ။ မွန္လွ၏။ အနာဂါမ္ ဆရာသက္ႀကီး၊ ဆရာႀကီးဦးဘခင္၊ ဆရာႀကီး ဦးဂိုအင္ကာတုိ႔သည္ အတၳဳပၸတ္အားျဖင့္ ထင္ရွားၾကသူမ်ားျဖစ္၍ ေလ့လာလွ်င္ လက္လွမ္းမီသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ စာေရးသူ နားလည္သည့္ အတုိင္း ဆိုရလွ်င္ “ဦးညြန္႔၏ တပည္ ့ ဦးသက္ ဟူ ေသာ အခ်က္သည္ အမွားႀကီးသာတည္း။ ေက်းဇူးရွင္လယ္တီ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ၏ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ က်မ္းႀကီး ၌ ရႈၾကပါေလ။

ဦးသက္သည္ ( မသိေသးသူ - နားမလည္ေသးသူ -ငယ္စဥ္ကာလအတြင္းမွာ) ဦးညြန္႔ထံ တပည့္ခံဖူးေကာင္း ခံဖူးပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ဦးသက္က ဦးညြန္႔ကို သူ၏ဆရာဟူ၍ အသိအမွတ္မျပဳေၾကာင္း ထင္ရွားလွပါသည္။အခ်ဳပ္ကေတာ့ ဦးညြန္႔သည္ အနာဂါမ္ဆရာသက္ႀကီး၏ ဆရာမဟုတ္။ ဦးဘခင္၏ ဆရာ့ဆရာ-မဟုတ္။ ဦးဂိုအင္ကာ၏ ဆရာ၏ ဆရာ့-ဆရာ (တတိယဆရာ)မဟုတ္ပါ ဟူသတည္း။ ဦးေကာသလႅသည္ ဆရာသက္ႀကီးႏွင့္ဆရာတူျဖစ္ေသာ အဆင့္တူမဟုတ္ပါ ဟူသတည္း။

(က) အမွတ္ျပမွာပါေသာ ကံမေကာင္းပံု၊ အေၾကာင္းမသင့္ပံု၊ ဗမာျပည္မွာ အဲသလုိမ်ိဳးေတြရွိပံု မ်ားကို စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။ ထုျ႔ိပင္(ခ)ကို ျပန္၍ဖတ္ပါဦး။ ယင္း(ခ)ျဖင့္ ဦးညြန္႔သည္ ပုတီးဆရာႀကီး ျဖစ္သည္။ ဦးေကာသလႅ သည္ ပုတီးဆရာ ျဖစ္ခဲ့သည္ ဟူ၍ ျပပါသည္။

ေရွ႕ပိုင္း ေဆာင္းပါးမ်ားအရ အဆုိပါဦးညြန္႔၊ ဦးေကာသလႅ’တုိ႔၏ ေထရ၀ါဒ အယူ၀ါဒမ်ားသည္ တန္ဖိုးရွိေသာအရာမ်ား မဟုတ္ေၾကာင္း ထင္ရွားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ယင္း(ခ)၌ပါေသာ မွတ္တမ္းကိုၾကည့္လွ်င္ ဓမၼာစရိယ ဦးေဌးလိႈင္သည္ ဤကိစၥအတြက္ ျမန္မာျပည္ရွိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔ကို ေက်းဇူးျပဳခဲ့သူျဖစ္ပါသည္။ သူ႔စကားအတုိင္း ဆုိရလွ်င္ တုိင္းျပည္ကို ကယ္တင္ခဲ့သူ ပါတကား။

(ခ)အမွတ္ျပဒုတိယပိုင္းတြင္ ဦးညြန္ေသၿပီး ဓာတ္ေတာ္က် ဟုဆုိကာ

(ဃ)အမွတ္ျပထဲတြင္ ဦးညြန္႔ပရိနိဗၺာန္စံ- ဟုဆုိထားသည့္အတြက္ ဦးညြန္႔သည္ လူ၀တ္ျဖင့္ရဟႏၲာ ျဖစ္ေနသူတည္းဟု ဆုိပါသည္။ ရဟႏၲာ ျဖစ္ေၾကာင္း မဂၢသစၥာသည္ ပုတီးစိပ္ မဟုတ္ပါ။ ပုတီးစိပ္၍ ရဟႏၲာမျဖစ္ပါ။ ဦးညြန္သည္ ပုတီးသမားသာ ျဖစ္ေၾကာင္းမွာ ေသခ်ာပါသည္။ ဦးေကာသလႅ ကိုယ္တုိင္ပင္လွ်င္ ဦးညြန္႔နည္းအတုိင္းလုိက္၍ ပုတီးသမားပင္တည္း။ ဒြယနိႆိတ ပကာသနီက်မ္း ေနာက္ပုိင္းမွာလည္း ဤပုတီးဂိုဏ္း၏ သမိုင္းမ်ား ပါရွိၾကသည္။ အကယ္၍ ပုတီးစိပ္မႈျဖင့္ ရဟႏၲာျဖစ္လွ်င္ ယင္းရဟႏၲာ(ဦးညြန္႔)သည္ မဟာယာနလာ ရွင္ဥပဂုတ္၏ ညီကေလးသာ ျဖစ္ပါသည္။ မဟာယာနလာ ရွင္ဥပဂုတ္သည္လည္း ၀ိပႆနာ မဂၢသစၥာ မရွိသူျဖစ္၍ ရဟႏၲာမဟုတ္ သာတည္း။ မဟာယာနဂုိဏ္း၀င္ ေမာင္ၫြန္႔သည္လည္း ၀ိပႆနာမဂၢသစၥာ မရွိသူ(၀ါ)ပုတီးသိဒၶိ ျဖည့္က်င့္ေနသူ ျဖစ္၍ ရဟႏၲာမဟုတ္သူ ေပတည္း။

ေထရ၀ါဒအစစ္မွာမူ လူ၀တ္ျဖင့္ ရဟႏၲာျဖစ္လွ်င္ ျဖစ္သည့္ေန႔မွာပင္ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ရၿမဲ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဦးညြန္႔သည္ ရဟႏၲာဟု ဆုိလွ်င္ ဦးညြန္႔သည္ (၁၉၉၆)တုိင္ေအာင္ အသက္ရွင္ေနသူျဖစ္ျခင္း ေၾကာင့္ မဟာယာနရဟႏၲာ(၀ါ) မဟာယာန ရွင္ဥပဂုတ္၏ ညီကေလး ရဟႏၲာ(၀ါ) မဂၢသစၥာမရွိဘဲ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျဖစ္ေနေသာ ရဟႏၲာ-ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

ဆရာစဥ္ဆက္မွာ

“ဦးညြန္႔၊
၄င္းမွ ဆူးေလဦးျမင့္သိန္း၊
အမရပူရဦးႀကိဳင္။
၄င္းတို႔မွ ဦးဥကၠံသဗုဒၶိ၊
ဦးဧသိက၊
ဦးနာရဒစသူမ်ား၊
၄င္းတုိ႔မွဦးေကာသလႅ’၊
ဦးဖုိးရွမ္း၊
ဦးစေႏၵာဘာသစသူမ်ား။
၄င္းတုိ႔မွ ယေန႔ေခတ္

ဦးေကာသလႅ၀ါဒီ(အဓမၼ၀ါဒီျဖစ္ေသာ)ေထရ၀ါဒ ဆုိင္းဘုတ္တင္တရား လုိက္စားသက္၀င္သူမ်ား ဟူ၍ ျဖစ္လာၾကပါသည္။ဦးညြန္႔၊ ဦးျမင့္သိန္း၊ ဦးႀကိဳင္တု႔ိ၏ ဆရာမ်ားမွာ “ဒီပဲယင္းေက်ာက္စာတုိင္ရြာက ေက်ာက္စာတုိင္ဆရာေတာ္၊ ဓမၼေစတီဆရာေတာ္၊ ဓမၼစၾကာဆရာေတာ္ အမည္ခံ လူေသလူျဖစ္ရွင္ဥကၠ႒၊ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံက မဟာယာနဆရာႀကီး ဒီ-တီ-ဆူဇူးကီး၊ ဆုိဟာကူအုိဂါတာ၊ အဂၤလန္ႏိုင္ငံက မဟာယာနဆရာႀကီး စရခ္မတ္ဟန္႔ဖေရး၊ ဆရာႀကီး အယ္လင္၀က္၊ ဘယ္ဂ်ီယံ ႏုိင္ငံကမဟာယာနဆရာႀကီး ေရာဘတ္လက္ဆင္၊ အိႏိၵယႏိုင္ငံက မဟာယာနဆရာႀကီး ခရစ္ရွနမူသီး-စသူမ်ား” ျဖစ္ၾကပါသည္။

ဤနာမည္စဥ္မ်ားကို “အရိယသစၥာလမ္းစဥ္ ၀ိပႆနာတရား မွတ္ခ်က္ေပါင္းခ်ဳပ္” အစ ပန္ၾကားလႊာမွာ အျပည့္အစံု ေတြ႔ရပါသည္။အခ်ဳပ္ကုိဆိုရလွ်င္ ဦးေကာသလႅ’ သည္ မဟာယာန၀ါဒီသာတည္း။

အမွတ္(ဂ)(ဃ)တုိ႔မွာ သတင္းေပးမႈသက္သက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အံ႔ဖြယ္တစ္ခုမွာ မဟာယာန၀ါဒီျဖစ္ေသာ ဦးေကာသလႅက ဘုိးေတာ္သန္းလွ၊ ဘုိးေတာ္မင္းသိခၤတုိ႔ကို မဟာယာနေတြ ဟုဆုိကာ ပယ္ခ်ထားခ်က္ပင္တည္း။ ဤ၌လည္း ေအာင္ျမင္သူတုိ႔ကိုျပ၍ နာမည္ယူျခင္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားပါသည္။ ထင္ရွားပံုမွာ ဘုိးေတာ္သန္းလွသည္ ဆရာညြန္႔ကို ဆရာမထားဘဲ ေအာင္မင္းေခါင္ကို ဆရာထားသူျဖစ္သြားသည္။

မင္းသိခၤကေတာ့ ေဗဒင္ဆရာပင္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ နာမည္ယူမႈသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားပါသည္။

ထို႔ျပင္ (င)ကို ျပန္၍ဖတ္ရႈပါ။ ယင္း(င)ျဖင့္ ဦးေကာသလႅ သည္ဆရာႀကီးဦးညြန္႔၏ ေနာက္ဆံုးတပည့္ ျဖစ္သည္(၀ါ) ဦးေကာသလႅ၏ ေထရ၀ါဒဆုိသည္မွာ ဆရာႀကီးဦးညြန္႔၏ ၀ါဒျဖစ္သည္ဟူ၍ သိေစပါသည္။ ေထရ=ပုဆုိး၀တ္ ဆရာႀကီး ဦးညြန္႔၏။ ၀ါဒ=ျမတ္ဗုဒၶ ၏ တရားတုိ႔ကို ပ်က္ေအာင္ဖ်က္ေသာ ၀ိပႆနာအတု တရားစုေပတည္း။

ဤသို႔ သာလွ်င္ ေထရ၀ါဒပုဒ္က အဓိပၸာယ္ရေနၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဦးေကာသလႅ’၏ ေထရ၀ါဒသည္ ပုဆုိး၀တ္မေထရ္ ဦးညြန္႔၊ ဦးျမင္႔သိန္းတုိ႔၏ ၀ါဒျဖစ္သည္ ဟူ၍ ဆုိခဲ႔ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ဤ(င)၌လည္း နာမည္ႀကီးလွေသာ လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီးကို အသံုးျပဳ၍ နာမည္ေကာင္း-ယူထားပါသည္။ မံုရြာနယ္မွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလဲ မသြားရဘဲ ဘုရားထံမွလဲ မခံယူရဘဲ ဥပုသ္ေစာင္႔၍ ရႏိုင္ေသာ ေထရ၀ါဒ ရွိေနသည္ဆုိတာ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းလွပါသည္။ ယင္းဥပုသ္မ်ိဳးသည္ ေထရ၀ါဒအစစ္တုိ႔ က်င့္သံုးခံယူေသာ ဥပုသ္မ်ိဳး မဟုတ္ဟူ၍ မွတ္ၾကရမည္။

ဓမၼေစတီဦးေကာသလႅ’၏ ဆုိလိုရင္းမွာ ဤသုိ႔ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဥပုသ္ေစာင့္မႈဟူသည္ ဘုရားထံမွ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုန္းႀကီးထံမွ ခံယူရ စၿမဲသာတည္း။ သို႔ျဖစ္၍ ဦးညြန္႔ရွိရာ မ်က္ႏွာမူလုိက္ၿပီး ဥပုသ္ခံယူလွ်င္ ဦးညြန္႔သည္ပင္လွ်င္ ဘုရားျဖစ္ေပသတည္း၊ သို႔မဟုတ္ ဦးညြန္႔သည္ပင္လွ်င္ ဘုန္းႀကီး ရဟန္း ျဖစ္ေပသတည္းဟူ၍ ဆုိလုိပါသည္။

အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းလွေသာ စကားေပတည္း။ ဗုဒၶသာ၀က၊ ေထရ၀ါဒီအစစ္တုိ႔ အေနျဖင့္လံုး၀ မဆုိ၀ံ့ေသာစကား ျဖစ္ပါသည္။ မဟာယာနတုိ႔ကေတာ့ ဘုရားခ်ည္းျဖစ္ၾကသကိုး။

ထုိ႔ျပင္(စ)ကို ျပန္၍ဖတ္ရႈပါ။ (စ)ျဖင့္ ဓမၼေစတီဦးေကာသလႅကသူက ဘယ္သူလဲတဲ့။ ေျဖလုိက္ၾကပါေတာ့ေနာ္။ “ပညာေနတၱိ ၀ိပႆနာက်မ္းဆိုတာ ဤေနရာတြင္ ပညာေနတၱိ၀ိပႆနာက်မ္း၏ မာတိကာမွ်ကိုေသာ္မွ ေဖာ္ျပႏုိင္ျခင္း မရွိေသးပါ။ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႕ ဥကၠ႒ျဖစ္ေတာ္မူေသာ မေကြးဆရာေတာ္ႀကးီ အားေလွ်ာက္ထားဖူးရာ ဆရာေတာ္ၾကီးက ဤသုိမိန္႔ပါသည္။“အဲဒီစာအုပ္ႀကီးကို တုိ႔လဲ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ တစ္လံုးမွ နားမလည္ပါဘူး။ ဘာေတြ ေရးထားမွန္းကို မသိဘူး။ တစ္ခ်က္မွ မွန္တာမပါဘူး”ဟူ ၍ ျဖစ္ပါသည္။

ဆရာေတာ္ႀကီးက နားမလည္ေသာ စာအုပ္ႀကီးသည္ မွန္ေသာစာအုပ္ႀကီး ျဖစ္ပါမည္လား...။ အမွားႀကီး ျဖစ္ပါမည္လား...။ စဥ္းစား ၾကည့္ေတာ္ မူၾကပါ။ မေကြးဆရာေတာ္ႀကီးသည္ အစစ္ျဖစ္ေသာ ေထရ၀ါဒပိဋကသံုးပံုတုိ႔၌ လိမၼာကြၽမ္းက်င္ သိျမင္ေတာ္ မူပါသည္။လူေသလူျဖစ္ ရွင္ဥကၠ႒၀ါဒေတြကို အမွားအမွန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ေရးအဖြဲ႕ တာ၀န္ေဆာင္ ၀ိနည္းဓိုရ္ဆရာေတာ္လည္း ျဖစ္ေတာ္မူပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပုတီးသမားႀကီးဦးညြန္႔၏ မဟာယာန၀ါဒ ျဖစ္ေသာ ၀ိပႆနာအမည္ခံ ေထရ၀ါဒအမည္ခံ၊ ဒႆနသမၸဒါအမည္ခံ-တရားတုိ႔၏ အေနအထားႏွင့္ဦးညြန္႔၏ တပည့္ျဖစ္ေသာ ဓမၼေစတီဦးေကာသလႅ၏ ၀ိပႆနာအမည္ခံ၊ ေထရ၀ါဒအမည္ခံ၊ ဒႆနသမၸဒါအမည္ခံတရားတို႔၏ အေျခအေနတုိ႔ကို စာဖတ္သူကိုယ္တုိင္ ႀကိဳက္သလိုသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၾကပါေလ။

သမိုင္းအမွန္ေတြကို လံုေလာက္ေအာင္ တင္ျပေပးမႈသည္သာလွ်င္ ေ၀ဖန္ေရးဆရာတု႔ိ ေဆာင္ရကရမည္ကိစၥ ျဖစ္ပါသည္။ သမုိင္းအမွားေတြကုိ ယံုေလာက္ေအာင္ တင္ျပေပးမႈသည္ကား လူလိမ္တုိ႔၏ ကိစၥပါေပ။

ထုိ႔ျပင္ (ဆ)ကို ဆက္ၾကရေအာင္။(ဆ)ကိုျပန္၍ ဖတ္ပါဦး။ ယင္း(ဆ)ျဖင့္ ဦးေကာသလႅ’ မရွိေတာ့လွ်င္ ဒႆနသမၸဒါနည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ ဟူ၍ျပပါသည္။ သာဓု-သာဓု။ သုိ႔ရာတြင္ သာဓုေခၚရပါေသာ္လည္း(ဦးေကာသလႅသည္ ေနာက္ဆံုး က်ည္ဆန္)ဟုဆုိသျဖင့္ ေၾကာက္မိပါေသးသည္။ က်ည္ဆန္ထဲမွာ ေပါက္ကျဲြခင္းသေဘာ၊ မီးေလာင္ကြၽမ္း ျခင္းသေဘာ၊ သက္ရွိေတြကို ေသေစႏိုင္ျခင္းသေဘာ၊ ေျချပတ္ လက္ျပတ္ျဖစ္ေအာင္ ျပဳႏုိင္ျခင္းသေဘာ၊ သက္မဲ့ေတြကို ပ်က္စီးေစျခင္း သေဘာ စသည္မ်ားက အျပည့္ ရွိေနၾကေပသည္။

ဘုရားရွင္၏ သာသနာမွာေန၍ ဦးၫြန္႕၏၀ါဒတုိ႕ကုိ ေပ်ာက္သြားမွာစုိးရိမ္ ေနသူႏွင္ ့ဘုရားရွင္၏ သာသနာမွာ ေန၍ ဘုရားရွင္၏ ၀ါဒတုိ႔ကို ထိခုိက္ခံရမွာစိုးရိမ္ေနသူတုိ႔ မိမိတုိ႔ ရပ္တည္ခ်က္အတိုင္း မိမိတုိ႔လုပ္ငန္း ေတြကုိ ျပဳလုပ္ ေနၾကရ ပါလိမ္႔ဦးမည္။

မွာထားခ်က္။ ။ တစ္ေက်ာ့ျပန္ ေထရ၀ါဒအမည္ခံ အဓမၼ၀ါဒသည္ ၁၃၄၁-(၁၉၈၀)ခု မွာ စတင္ ၍ ေမြးဖြားလာသတည္း။ ၁၃၅၁-(၁၉၉၀)မွာ အရြယ္ေရာက္လာပါသည္။ ၁၃၆၆-(၂၀၀၅)မွာ အႀကီးအက်ယ္ ေအာင္ျမင္၍ ထင္ရွားလာပါသည္။၁၃၆၉-(၂၀၀၈)မွာ တစ္ႏုိင္ငံလံုး လႊမ္းမုိးေအာင္ က်ယ္ျပန္႔လာ၍ ပရိသတ္အင္အား အလြန္ ႀကီးထြားလာပါသည္။ ထုိအခါက်မွ ပရိသတ္အားကိုးျဖင့္ ပို၍ ေပၚတင္က်လာပါသည္။ ၁၃၇၁-(၂၀၁၀)ေလာက္က်ရင္ေတာ့ တုိင္းသူျပည္သားအားလံုးတုိ႔က “ငါတုိ႔က အစစ္ျဖစ္ေသာေထရ၀ါဒ-ဗုဒၶ၀ါဒတုိ႔ကို လုိက္နာသူမ်ား ေပတည္း။ သူတို႔ကေတာ့ အတုျဖစ္ေသာေထရ၀ါဒ-ဦးညြန္႔၀ါဒ- ဦးျမင့္သိန္း၀ါဒ- တို႔ကို လုိက္နာသူမ်ားေပတည္း” ဟူ၍ ကြဲျပားကာ ျခားနားလာၿပီး-“ေၾသာ္ အစစ္ျဖစ္ေသာ ေထရ၀ါဒ-ဗုဒၶ၀ါဒါ တို႔ကို နာမည္ယူသံုးၿပီး အတုျဖစ္ေသာ ေထရ၀ါဒ-ဦးညြန္႔၀ါဒတုိ႔ထဲသို႔ ၀င္ေရာက္လာေအာင္ ငါတုိ႔ကို မလိမ့္တစ္ပတ္-လွိမ့္-အပတ္ပတ္ တို႔ျဖင့္ ခ်ာခ်ာလည္ေအာင္ သူတို႔ကလွည့္ထားလ်က္ စားေနၾကတာပါကလား”ဟူ၍ သိျမင္ လာၾက ေပေတာ့မည္။ ထုိအခါမွာေတာ့ မည္သို႔ရွိပါေတာ့အ့ံနည္း။ (မသိႏုိင္ေသးပါ။)

“ဤဒႆနသမၸဒါနည္းသည္ လြယ္လြယ္ကူကူပဲ ကြယ္ေပ်ာက္ သြားပါလိမ့္မယ္”ဟူေသာ အဆုိသည္ (ဆုိသည့္အတုိင္း) မွန္ကန္ပါေစသတည္း ဟူ၍သာလွ်င္...။

ထုိ႔ျပင္(ဇ)ကို ဆက္ၾကည့္ရေအာင္။ (ဇ)မွာ ဓမၼေစတီက-”ၾကားဖူးထားေသာဗုဒၶ၏ ၀ိပႆနာနည္းေတြ၊ဗုဒၶ ေဟာသည့္အတိုင္း လုိက္ေနၾကေသာ မဟာစည္၀ိပႆနာနည္းေတြ၊ ဗုဒၶေဟာသည့္အတုိင္း လုိက္ေနၾကေသာ မုိးကုတ္ ၀ိပႆနာနည္းေတြ...နည္းေတြ...နည္းေတြ။ အဲဒါေတြအားလံုးကို ဖယ္ပစ္လုိက္ၾက- ပယ္ပစ္ၾက” ဟူ၍ အမိန္႔ေပး ထားပါသည္။

ဤအမိန္႔ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ေပးရသနည္း။ အခုေထရ၀ါဒ ဒႆနသမၸဒါနည္းကို ေဟာျပေတာ့မွာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။ (၀ါ) ေထရ၀ါဒ ဒႆနသမၸဒါနည္းသည္ ျမတ္ဗုဒၶေဟာေသာ တရားနည္း မဟုတ္ေသာေၾကာင့္တည္း။

ဤ(ဇ)အမွတ္ျပတြင္ေကာက္ယူျပထားသည့္ ဥကၠံသဗုဒၶိ-ၾသ၀ါဒေတာ္သည္ “အစစ္ျဖစ္ေသာ ေထရ၀ါဒီဘုန္းႀကီး ရဟန္း သံဃာေတာ္တုိ႔သည္ ႏြားသူခုိးတို႔ ေပတည္း”ဟူ၍ စြပ္စြဲထားသည့္ရန္စ စကားႀကီးသာ ျဖစ္ေနပါသည္။

ဤသို႔ေသာစကားျဖင့္ သံဃာတုိ႔ကိုစြပ္စဲြသူသည္ ဘယ္လို သတၱ၀ါ ျဖစ္သနည္းဟူ၍ ဆင္ျခင္ၾကည့္ လုိက္ေသာအခါ- ”သူမ်ားကိစၥထဲ ၀င္မရႈပ္နဲ႔။ သီလရွင္ ေက်နပ္ရင္ ဇရပ္ပဲ က်ဳိးက်ဳိး-ဗန္းပဲ ေပ်ာက္ေပ်ာက္” ဟူ၍ အယူ၀ါဒရွိသူ ျဖစ္သတည္း။

“ဇရပ္က်ဳိးက်ဳိး ဗန္းပဲေပ်ာက္ေပ်ာက္”ဟူ၍ အယူ၀ါဒရွိသူ ဥကၠံသဗုဒၶိသည္ သံဃာေတာ္တို႔ကို စြပ္စြဲ႐ံုမွ်ျဖင့္ အားမရေသးျခင္းေၾကာင့္ လူတုိ႔ကိုလည္း ဤသို႔ စြပ္စြဲလုိက္ပါေသးသည္။ “ဒီေန႔ ၀ိပႆနာ လုပ္တယ္ဆုိတဲ့
လူေတြက ခါးေတာင္းက်ဳိက္-တလြဲ...”ဟူ၏။

-မစုိးရိမ္စာသင္သား